تلویزیونهای فارسیزبان در دهه 80 میلادی، اندکی پس از انقلاب اسلامی فعالیتهایشان را در کالیفرنیا آغاز کردند.
لسآنجلس در ایالت کالیفرنیای آمریکا علاوه بر اینکه میزبان بیشترین ایرانیان خارج از کشور است، بسیاری از تلویزیونهای فارسیزبان را هم مهمان کرده است.
اولین تلویزیون ایرانیهای مقیم آمریکا ،«جام جم»، در لسآنجلس در سال 1980 توسط منوچهر بیبییان پایهگذاری شد و کمی پس از آن علی لیمونادی تلویزیون «ایرانیان» را راهاندازی کرد.
در حال حاضر حدود 30 تلویزیون فارسی زبان در آمریکا فعالیت دارند که به جز صدای آمریکا، بقیه آنها تلویزیونهای خصوصی هستند.
با گسترش ماهواره در ایران از اواسط دهه هفتاد شمسی، تعداد تلویزیونهای فارسیزبان در آمریکا نیز از رشد سریعی برخوردار شد و برخی از آنها که برنامههایشان در سطح محلی بیشتر برای ایرانیان کالیفرنیا و نهایتا آمریکا پخش میشد با ارائه برنامهها بر روی ماهواره، راه به درون خانههای ایران باز کردند.
اکثر تلویزیونهای ایرانی لسآنجلس برنامههایشان را بیشتر بر روی موضوعات غیرسیاسی و سرگرمکننده متمرکز کردهاند. پخش آهنگها و ویدیو کلیپ خوانندگان مقیم خارج از ایران که به خوانندگان لسآنجلسی معروف شدهاند، مهمترین بخش فعالیت این تلویزیونها و مهمترین دلیل محبوبیت آنها در میان ایرانیان داخل کشور است.
گروه بسیار اندکی از شبکههای ایرانی در لسآنجلس برنامههای سیاسی و در اصل علیهی دولت ایران دارند، مانند شبکه «انآیتیوی»، «پیام آزادی» و «پارس» که اولین تلویزیونی است که برنامههای خود را به صورت24 ساعته پخش کرد.
برخی تلویزیونهای لسآنجلسی |
||
موسس | تاسیس | |
جام جم | منوچهر بیبییان |
1980 |
ایرانیان | علی لیمونادی |
1980 |
شبکه تلویزیون ایران | حمید شبخیز |
1980 |
طپش | علیرضا امیرقاسمی |
1989 |
تلویزیون امید ایران | نادر رفیعی |
1995 |
پیام آزادی | کاظم مجتهدی |
2005 |
تلویزیون اندیشه | پرویز کاردان |
2006 |
کانال جدید | علی جوادی |
2006 |
کانال یک | شهرام همایون |
2006 |
در بسیاری از مواقع این تلویزیونها، دیگر تلویزیونهای غیرسیاسی را هدف حملات و انتقادات تند خود قرار میدهند و آنها را مبتذل و در بعضی موارد همراه جمهوری اسلامی میخوانند. بیشتر این تلویزیونها گرایش سیاسی سلطنتطلب دارند. «کانال جدید» هم که حدود دو سال است راهاندازی شده، بهطور رسمی متعلق به گروه اپوزیسیون دولت ایران یعنی حزب کمونیست کارگری است.
از معروفترین و محبوبترین تلویزیونهای غیرسیاسی میتوان از« آیتیآن» یا تلویزیون ایران نام برد که به گفتهی حمید شبخیز، موسس آن از سال 1980 فعالیتش را در سانفرانسیسکو آغاز کرد. «طپش» و تلویزیون «امید ایران» نیز از دیگر شبکههای تلویزیونی معروف فارسیزبان لسآنجلس هستند.
این شبکهها عمدتا از راه تبلیغات تجاری بهخصوص تبلیغات شرکتهای معاملات املاک در دبی و برخی شرکتهای تجاری ایرانی هزینههای خود را تعیین میکنند. آنها تاکنون بهدلیل سطح پایین برنامههایشان بسیار مورد انتقاد قرار گرفتهاند.
کیفیت پایین برنامهها چه از نظر فنی چه از نظر محتوا، عدم تسلط برخی مجریان به زبان فارسی و در بعضی مواقع تظاهر به بلد نبودن زبان فارسی با استفاده بیش از اندازه از زبان انگلیسی، اختصاص دادن زمان بیشتر به تبلیغات تجاری که بعضی مواقع این شبهه برای مخاطب پیش میآید که در حال تماشای یک تلویزیون تجاری است، از جمله مهمترین ایراداتی است که به تلویزیونهای فارسیزبان تا کنون وارد آمده است.
در ظرف چند سال گذشته، علاوه بر این دو نوع تلویزیون، تلویزیونهای مذهبی نیز به خیل تلویزیونهای فارسیزبان در آمریکا اضافه شده است. تلویزیون «نجات» که به تبلیغ مسیحیت میپردازد و تلویزیون «سلام» که مبلغ اسلام صلح خواه و به دور از خشونت است، از این نوعند.
در حال حاضر تعداد تلویزیونهای فارسیزبان در سراسر دنیا در حال افزایش است. به جز ایرانیان، شبکههای بزرگ خبری همانند بیبیسی نیز برای جذب مخاطب فارسیزبان در حال راهاندازی شبکه فارسی است.