مینای شهر خاموش یک قصه واقعی است که با کمی تغییرات به تصویر درآمده است و به نوعی به بازگشت ایرانی‌ها به زادگاه‌شان پس از سال‌ها دوری می‌پردازد.
فیلم سینمایی «مینای شهر خاموش» ساخته امیرشهاب رضویان که موفق به دریافت سیمرغ بلورین بهترین کارگردانی از بیست و پنجمین جشنواره فجر شد، در دهمین جشنواره فیلم‌های ایرانی در موزه هنرهای تصویری شهر آتلانتای آمریکا به نمایش درآمد.
مینای شهر خاموش که پس از دو سال انتظار از 16 مردادماه روی پرده سینماهای تهران رفت، در چندین جشنواره خارجی به نمایش درآمده و به‌زودی نیز در هجدهمین جشنواره «فیلم‌هایی از جنوب» شهر اسلو نروژ اکران خواهد شد.
به عقیده کارشناسان، این فیلم به دلیل داشتن ویژگی‌های اجتماعی و فرهنگی، پرداختن به مسائلی چون بازگشت متخصصین به کشور، یادآوری دغدغه‌های مناطق آسیب‌دیده‌ای چون بم و همچنین توجه به موضوع دفاع مقدس، یک اثر ملی محسوب می‌شود.
مینای شهر خاموش و ساختار مستندگونه
مینای شهر خاموش یک قصه واقعی است که با کمی تغییرات به تصویر درآمده است و به نوعی به بازگشت ایرانی‌ها به زادگاه‌شان پس از سال‌ها دوری می‌پردازد.
امیرشهاب رضویان علت ساختار مستندگونه این فیلم را سال‌ها فعالیت در زمینه مستندسازی بیان می‌کند.
او که بسیاری از مشکلات فعلی جامعه را نبود ارتباط بین دو نسل جدید و قدیم می‌داند، با به تصویر کشیدن این فاصله، مساله فقدان ارتباط میان آدم‌هایی که یکدیگر را دوست دارند، اما قادر به فهمیدن هم نیستند را طرح می‌کند.
کارگردان مینای شهر خاموش، این فیلم را به عنوان یک سند از یک مقطع تاریخی یاد کرده و در اهمیت پرداختن به زلزله بم می‌گوید: «ما ایرانی‌ها ملتی هستیم که ابتدا از نظر حسی بسیار درگیر یک ماجرا می‌شویم. بعد از وقوع زلزله بم احساسات تمام مردم تحریک شد و شروع به انجام واکنش‌هایی کردند، اما کم کم که آتش احساسات خاموش شد، بسیاری از ما فراموش کردیم که از وجه عقلانیت به موضوع نگاه کنیم و حتی از خودمان بپرسیم که هم اکنون وضعیت مردم این شهر چگونه است.»
رضویان با افزودن یک شخصیت رزمنده جنگ و درمانش توسط «دکتر پارسا»، متخصصی که پس از سی سال به دنبال عشق به بم قدم می‌گذارد، ارزش دیگری را بر فیلم می‌افزاید.
وی در خصوص اشاره به جنگ در فیلم خود می‌گوید: «در طول تاریخ صد سال اخیر ایران، جنگ تحمیلی به عنوان مهم‌ترین رخداد تاریخی قلمداد می‌شود. من این واقعه را از نگاه یک رزمنده دوست دارم.»
ایجاد لحظه‌ها و استفاده از گویش‌های طنزآمیز باعث شده است که با وجود حاکم بودن فضایی تلخ در فیلم، نوعی امید نیز از دیدن آن حاصل شود.
امیر شهاب رضویان در مقابل نظرهای عده‌ای از منتقدان و مسوولان که این فیلم را فیلمی سیاسی خوانده و سعی در ایجاد حواشی برای آن داشتند، فیلم خود را اثری «ملی» نامیده و اظهار داشته است: «من هیچ بخشی از فیلم، حتی کوچک‌ترین دیالوگ را بدون فکر نساختم . در واقع می‌خواستم در «مینای شهر خاموش» بگویم تو وقتی به وطن می‌آیی، از وطن‌ات چیزهایی یاد می‌گیری که در بهترین جاهای دنیا هم نمی‌توانی آن را به دست بیاوری.»
کارگردان فیلم‌های «سفر مردان خاکستری» و«تهران ساعت 7 صبح» قصد دارد فیلم بعدی‌اش را در نگاهی نوستالژیک به فوتبال بسازد.
سیمرغ بلورین و مصائب اکران فیلم
فیلمی که کارگردانش برای ساخت آن نائل به دریافت سیمرغ بلورین شد، پس از آن‌که تعریف و تمجیدهای هیات داوران وقت و منتقدان سینمایی را پشت سر گذاشت با مشکل گرفتن پروانه نمایش مواجه شد.
سرانجام پس از دو سال، فیلم مذکور موفق به دریافت پروانه نمایش شد، اما تنها یک سینما به نمایش این فیلم تعلق گرفت و باردیگر نمایش آن به تعویق افتاد.
این امر باعث اعتراض عوامل فیلم وعزت‌الله انتظامی که خود در این فیلم حضور دارد، گردید.
وی درنقد وضعیت اکران فیلم گفت: در طول حدود 70 سالی که در تئاتر و سینما بازی کردم، ندیده‌ام با یک فیلم موفق که با این همه‌زحمت ساخته و مبالغ بالایی برای آن هزینه شده است، این‌گونه رفتار شود.»
به گزارش ایسکانیوز، شهاب رضویان مشکل اصلی اکران این فیلم را کلیت بخش نمایش در سینمای ایران دانست و گفت: «در واقع نمایش فیلم‌های نظیر مینای شهر خاموش بسیار سخت بوده و عقد قرارداد با سینماداران برای نمایش این نوع فیلم‌ها که تجاری نیستند، سخت است.»
