سخنگوی گروه تحول اقتصادی دولت می گوید که 70 درصد ایرانی ها یارانه نقدی خواهند گرفت. با در نظر گرفتن جمعیت کشور، این می شود حدودا 50 میلیون نفر.

سخنگوی گروه تحول اقتصادی دولت می گوید که 70 درصد ایرانی ها یارانه نقدی خواهند گرفت. با در نظر گرفتن جمعیت کشور، این می شود حدودا 50 میلیون نفر.

اگرچه آقای احمدی نژاد از پرداخت 60 هزارتومان و 70 هزار تومان یارانه ماهانه سخن می گفت و وعده می داد ولی خبر داریم که این گونه نخواهد شد. فرض کنید که قرار است به هر نفر، ماهی 15 هزار تومان، 20 هزار تومان یا در بهترین حالت 25 هزار تومان یارانه نقدی پرداخت شود.

اگر 15 هزار تومان پرداخت شود، یارانه نقدی هر نفر می شود سالی 180 هزار تومان و دولت باید به 70 درصد جمعیت نه هزار میلیارد تومان در سال یارانه نقدی بدهد.

اگر 20 هزارتومان پرداخت شود، یارانه نقدی هر نفر می شود سالی 240 هزار تومان و دولت باید 12 هزار میلیارد تومان در سال یارانه نقدی بدهد.

اگر 25 هزار تومان پرداخت شود، یارانه نقدی هر نفر می شود سالی 300 هزار تومان و دولت باید 15 هزار میلیارد تومان در سال یارانه نقدی بدهد.

این را می دانیم که براساس قانون هدفمند کردن یارانه ها دولت تنها می تواند 50 درصد درآمدهای خود را به پرداخت یارانه نقدی اختصاص بدهد. به این ترتیب، بسته به میزان یارانه ماهانه پرداختی، دولت باید به ترتیب، 18 هزار میلیارد تومان، 24 هزار میلیارد تومان و 30 هزار میلیارد تومان از حذف یارانه ها کسب درآمد بکند تا بتواند نصف آن را بطور نقدی به مردم بر گرداند.
خوب تا این جا حرفی نیست.

اگر بازار بنزین «اصلاح» شود و قیمت بنزین را چهار برابر کنیم - یعنی لیتری 400 تومان و روزی هم 50 میلیون لیتر به این قیمت فروخته شود، کل درآمد دولت به خاطر حذف یارانه از این منبع می شود اندکی کمتر از شش هزار میلیارد تومان. قیمت گازوئیل را هم از 16 تومان فعلی به صد تومان می رسانیم و با مصرف حدود 80 میلیون لیتر در روز، یارانه حذف شده گازوئیل نیز كمتر از دو هزار میلیارد تومان خواهد بود، پس تا این جا شد هشت هزار میلیارد تومان.

براساس قانون، تنها چهار هزار میلیارد تومان - یعنی 50 درصد این درآمد می تواند به صورت نقدی به مردم پرداخت شود و بسته به میزان یارانه ماهانه، دولت ده هزار میلیارد تومان، 16 هزار میلیارد تومان و 22 هزار میلیارد تومان کسری دارد که باید از حذف یارانه گاز و برق تامین نماید.

رقم مشترکان برق و گاز در کشور حدودا 25 میلیون واحد است. برای این که این شکاف درآمد پر بشود، خانوارها باید برای گاز و برق خود بطور متوسط – اگر یارانه ماهانه 15هزار تومان باشد - سالی 400 هزار تومان یا ماهی 33 هزار تومان بیشتر بپردازند. اگر یارانه ماهانه 20 هزار تومان باشد - سالی 640 هزار تومان یا ماهی 53 هزار تومان بیشتر بپردازند. و اگر یارانه ماهانه 25 هزار تومان باشد، سالی 880 هزار تومان یا ماهی 73 هزار تومان بیشتر بپردازند.

از ایران به دورم و دستم به جایی بند نیست و نمی دانم قبل از این «انقلاب» اقتصادی، خانوارها برای برق و گاز چه میزان می پردازند ولی همان طور که مشاهده می کنید: قیمت بنزین را چهار برابر می کنیم. قیمت گازوئیل را هم بیش از شش برابر می کنیم و تازه می رسیم به این جا که هزینه برق و گاز هم باید بین 33 هزار تومان تا 73 هزار تومان در ماه بیشتر بشود و وقتی این کار را کردیم می شویم «اقتصاد اول منطقه»! به قول معروف، پیدا کنید پرتقال فروش را!