علی لاریجانی، رئیس مجلس شورای اسلامی ایران خواستار تعیین تکلیف سازمان مدیریت و برنامه ریزی در بودجه سال 89 توسط کمیسیون برنامه و بودجه مجلس شد.
علی لاریجانی، رئیس مجلس شورای اسلامی ایران خواستار تعیین تکلیف سازمان مدیریت و برنامه ریزی در بودجه سال 89 توسط کمیسیون برنامه و بودجه مجلس شد.
در جلسه علنی مجلس روز پنجشنبه 20 اسفند مصطفی کواکبیان در تذکری اظهار کرد: «در مواد لایحه بودجه 1389 به معاونت برنامهریزی و راهبردی ریاست جمهوری اشاره شده است و این در حالی است که مجلس اصلا سازمان برنامه و بودجه را منحل نکرده که چنین معاونتی جایگزین آن شود.»
این نماینده سمنان همچنین تاکید کرد: «حتی در برخی موارد عنوان سازمان مدیریت آمده است و مشخص نیست که چرا دولت چنین کاری کرده است و چه طور وقتی سازمان مدیریت منحل نشده ما اختیاراتی را به معاونت برنامهریزی میدهیم.»
طی دوسال گذشته نمایندگان مجالس نسبت به انحلال سازمان مدیریت و برنامه ریزی از سوی دولت احمدی نژاد بدون کسب اجازه مجلس انتقاد و اعتراض کرده بودند.
ادامه این اعتراضات در بررسی لایحه بودجه 89 پیگیری شده چرا که دولت در بندهای مختلفی از لایحه از عنوان معاونت برنامه ریزی و نظارت راهبردی رئیسجمهوری استفاده کرده و اختیاراتی را برای آنان قائل شده است.
اما به نظر میرسد با انحلال سازمان مدیریت و برنامهریزی راه برای انحراف دولت از بودجه سالانه خود گشوده شده و امسال نیز اختلافات بر سر این مسئله آغاز شده است.
سازمان مدیریت و برنامهریزی از آغاز تا انحلال
سابقه تشکیل سازمان مدیریت و برنامه ریزی به حدود 60 سال پیش باز می گردد که دولت وقت ایران تصمیم گرفت برای هماهنگ کردن برنامههای عمرانی هیاتی به نام «هیات عالی برنامه» تشکیل دهد.
پس از انقلاب و در سال 78 با هدف یکپارچگی در برنامه های توسعه و فراهم کردن زمینه اجرای آنها، سازمان برنامه و بودجه و سازمان امور اداری و استخدامی کشور با هم ادغام شدند و سازمان مدیریت و برنامه ریزی تشکیل شد.
اما شورای عالی اداری ایران که ریاست آن را محمود احمدی نژاد بر عهده دارد، 18 تیر ماه سال 86 دستور انحلال سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور را صادر کرد.
محمود احمدینژاد پس از انحلال این سازمان، درباره هدف از تغییرات جدید گفته بود که با با توجه به تغییر ماموریت های سازمان مدیریت و برنامه ریزی، باید ساختار این نهاد دچار تحول شود که هدف آن، تقویت و ارتقای نظام برنامه ریزی و نظارت در کشور است.
انحلال پر هیاهو
انحلال سازمان مدیریت و برنامهریزی از دوسال پیش تا کنون با نظرات موافق و مخالف بسیاری همراه بوده است.
مخالفان این اقدام رئیس جمهور، انحلال سازمان برنامه را پس از گذشت شصت سال از عمر آن، فاقد هرگونه توجیه کارشناسی میدانستند و معتقد بودند که این اقدام، مخالفتی آشکار با مبانی علم مدیریت دارد.
این مخالفان معتقد بودند سپردن وظیفه برنامه ریزی و تخصیص بودجه به واحدهای گوناگون در اقتصاد مصرفی و وابسته به نفت ایران، نتیجهای جز روزمرگی، بی ثباتی و اختلاف بین دستگاه ها نخواهد داشت
فرهاد رهبر، رئیس این سازمان پس از برکناری در نامهای به رئیسجمهوری نوشت: «این امر باعث تشدید ناکارآمدی هزینهها و اعتبارات شده و با منافع ملی در تضاد آشکار است.»
در عین حال موافقان انحلال سازمان مدیریت اعتقاد دارند سازمان مدیریت و برنامهریزی، دچار بلاتكلیفی مزمنی شده بود كه موجب بازماندن وظایف عادی و جاری این سازمان میشد.
از طرف دیگر با تغییر پیش آمده، یك سازمان جای خود را به یك معاونت در داخل نهاد ریاست جمهوری داد واین امر بدان معناست كه ارتباطات مستقیم سازمان مدیریت و برنامهریزی با نهادها، سازمانها و وزارتخانهها قطع و ارتباط با آن از طریق نهاد ریاستجمهوری میسر شده است.
احیای سازمان مدیریت، در انتخابات دهم ریاستجمهوری ایران دستمایه تبلیغاتی نامزدهای انتخابات تبدیل شد.
مهدی كروبی، میرحسین موسوی و محسن رضایی، وعده تغییر ساختار مجدد این سازمان را دادند زیرا آنها انحلال این سازمان را به نفع كشور نمیدانستند و نظرشان این بود كه نظام برنامهریزی ایران به این سازمان نیاز دارد.