ايران موافقت کرده که به دولت روسيه در پروژه احياء نسل منقرض شده پلنگهای ايرانی جنگلهای قفقاز کمک کند.
ولاديمير پوتين نخستوزير روسيه از ايران خواست تا در احياء نسل پلنگهای ایرانی در شمال قفقاز برای بازیهای المپیک زمستانی 2014 به اين کشور کمک کند.
به گزارش روزنامه تلگراف لندن، نسل پلنگان ايرانی در دهه 1920 در منطقه سوچی در جنوب روسيه به دليل شکار مفرط پلنگان در اين ناحيه جنگلی منقرض شد.
بر اساس اين گزارش، سال گذشته دولت ترکمنستان، به منظور کمک به احيای نسل پلنگان منقرض جنگلهای جنوب روسيه، دو پلنگ نر وحشی را به نخستوزير روسيه هديه کرده است. آقای پوتين نيز اين دو پلنگ اهدايی دولت ترکمنستان را در جنگلهای قفقاز رها کرد.
آقای پوتين به اعضای کميته المپيک گفته است: ما با همکاران ايرانیمان توافق کرديم که آنها نمونههايی از اين گونه حيوانی را برای تکميل اين پروژه در قزاقستان شمالی برای ما بفرستند.
اما به نوشته تلگراف، يافتن پلنگهای ماده ايرانی برای احياء نسل پلنگان روسيه کار بسيار سختتری است.
از سوی ديگر دميتری پسکوف سخنگوی آقای پوتين در اين باره گفته است: جستجو برای يافتن پلنگهای ماده در ايران و ترکمنستان ادامه دارد.
روسيه اخيرا مواضع تندی در باره اعمال تحريم عليه ايران گرفته است اما سخنگوی آقای پوتين می گويد که «تحريم نمی تواند مانعی برای دريافت گربههای وحشی ايرانی باشد.»
به گفته آقای پسکوف: «هيچ تحريمی در جهان نمیتواند مانع از احياء نسل حيوانات کمياب منقرض شده شود.»
به نوشته تلگراف، پلنگان ايرانی در مرز بين دو کشور ايران و روسيه زندگی میکنند.
هندیها در جستجوی يوزپلنگ ايرانی
چندی پيش کشور هند هم از ايران خواست برای احياء نسل منقرض شده يوز آسيايی در هند، در مقابل چند شير هندی، چند قلاده یوزپلنگ ایرانی به سازمان محیط زیست این کشور بدهد، اما ایران این درخواست را رد کرد.
به عقیده اورس برایتن موزر، رئیس گروه ویژه گربه سانان اتحادیه جهانی حفاظت از طبیعت، خروج یوزپلنگ ایرانی از این کشور و ارسال آن به هند با توجه به جمعیت محدود یوزپلنگ ایرانی، میتواند برای این گونه حيوانی خطرناک باشد.
شیر ایرانی آخرین بار در سال 1324 در اطراف رودخانه دز و کرخه دیده شد. درحالی که در جنگل "گیر" هندوستان، حدود 400 قلاده از این گونه حيوانی وجود دارد. از طرف دیگر نسل یوزپلنگ آسیایی نيز که روزگاری در کشور هندوستان به تعداد زياد وجود داشت، منقرض شد و فعلا تنها در ایران وجود دارد.
مبادله گونه های حيوانی در معرض انقراض و ایجاد محیط مناسب برای زندگی و رشد آنها، یکی از مباحث مهم در ميان کارشناسان محيط زيست و جانورشناسان امروز جهان است.
شکار بیرويه، عامل اصلی انقراض نسلهای حيوانی
مدیریت ناصحیح حفاظتی، شکار بیرویه، از میان رفتن جنگلهای جلگهای، پیشروی مناطق مسکونی، خشک کردن نیزارها و مردابها برای کشاورزی، زبالههای شهری و بیمارستانی، پساب سمی شرکتهای نفتی از جمله مواردی است که سبب نابودی گونههای مختلف حیوانی در ایران شده و آنها را با خطر انقراض روبهرو کرده است.
از سوی ديگر افزایش بیرویه صدور پروانه شکار در ایران از سوی سازمان محیط زیست، يکی از مهمترین دلایل انقراض برخی گونههای حیوانی در ايران است.
ببر ایرانی یا ببر مازندران، یوزپلنگ ایرانی، پلنگ ایرانی، سیاه گوش ایرانی، گربه پالاس، گوزن زرد ایرانی، روباه بلانفورد یا شاه روباه و روباه کرساک یا روباه ترکمنی از جمله حیواناتی هستند که نسل آنها در ایران با خطر انقراض مواجه است.
در سال گذشته، سازمان حفاظت محیط زیست ايران، برای مقابله با اين فاجعه زيست محیطی، شکار هرگونه حیوانی در جنگلهای شمال ایران را به مدت سه سال ممنوع اعلام کرد. این ممنوعیت محدودههای جنگلهای سه استان گلستان، مازندران و گیلان را دربرمیگيرد.
اما به گزارش خبرگزاری محیط زیست ایران (ایرن)، سازمان محيط زيست، گراز وحشی را از این ممنوعیت استثنا کرد.محمدباقر صدوق، معاون محیط طبیعی سازمان حفاظت محیط زیست ايران، اعلام کرده بود که با مجوز و تایید وزارت بهداشت، شکار گراز برای توریستها و اقلیتهای مذهبی آزاد شده است.