مجله پزشکی بریتانیا در مقاله‌ای نگرانی ناشی از اثرات خطرناک استفاده از دستگاه‌های پخش موسیقی به صدای بلند را روی شنوایی افراد به‌خصوص جوانان بررسی‌کرده‌است

شنوایی جوانانی که چند ساعت در روز به موسیقی خیلی بلند گوش می‌کنند در معرض خطر جدی است.

«مجله پزشکی بریتانیا» که در ماه آوریل 2010 منتشر شده در مقاله‌ای با هشدار به جوانان در مورد گوش‌دادن به صدای بلند موسیقی پیشنهاد کرده‌است که به هنگام گوش‌دادن به موسیقی بهتر است از گوشی استفاده نشود.

ناشنوایی مشکل 16 درصد افراد بالغ آمریکایی در فاصله سنین 20 تا 69 سال است و شیوع آن با افزایش سن بیشتر می‌شود.

نویسنده این مقاله، پروفسور پیتر رابینوویتز در دانشکده پزشکی ییل در آمریکا، آسیب ادراک کلامی و توانایی حرف زدن و نیز افزایش خطر افسردگی، بروز حوادث، و انزوای اجتماعی را از جمله مهم‌ترین پیامدهای ناشنوایی و کم‌شنوایی می‌داند.

مهم‌ترین عامل ناشنوایی حسی- عصب‌شناختی اکتسابی که کاملا قابل پیشگیری است مواجهه با صدای بسیار بلند است که منجر به فقدان غیرقابل بازگشت سلول‌های مویی حلزون گوش می‌شود.

اگرچه در گذشته تصور می‌شد که صدای موجد ناشنوایی صرفا در افراد بالغی رخ می‌دهد که در مشاغل پرصدا کار می‌کنند، اما اینک نگرانی در مورد نوجوانان و جوانان نیز در حال افزایش است.

صدای بلند «محیطی» به خصوص استفاده از دستگاه‌های پخش موسیقی بلند می‌تواند منجر به ناشنوایی شود و کاربران این وسایل عمدتا نوجوانان و جوانان هستند.

در بررسی‌های انجام شده در اروپا و آمریکا بیش از 90 درصد جوانان از این‌گونه وسایل استفاده می‌کنند و به طور فزاینده‌ای نیز از گوشی‌هایی استفاده می‌شود که داخل کانال گوش قرار می‌گیرد و در شدت مشابه صوت، میزان صدای بیشتری را به گوش منتقل می‌کند. قابلیت افزایش صدا در این گونه دستگاه‌ها به 120 دسی‌بل (واحد اندازه‌گیری شدت صوت) می‌رسد که مشابه شدت صدای موتور هواپیمای جت است.

شیوع این دستگاه‌ها سریع‌تر از آن است که بتوان پیامدهای بهداشتی بالقوه آن را ارزیابی کرد.

صدای بلند نه‌تنها روی توانایی شنوایی فرد اثر دارد بلکه روی رفتارهایی که ایمنی فرد را به خطرمی‌اندازند نیز تاثیر دارد. مثلا مطالعات معدودی نشان داده‌اند که صدای بلند هنگام رانندگی با اتومبیل همانند استفاده از موبایل در تمرکز فرد اثر منفی می‌گذارد و در رانندگی او مداخله‌می‌کند.

پیچیدگی تاثیرات صدای بلند بر شنوایی انسان

مطالعات چندی نشان داده که استفاده از این دستگاه‌ها تضعبف شنوایی نوجوانان و جوانان را در پی خواهد داشت. اما هنوز کاملا روشن نیست آیا جوانان به عنوان یک گروه سنی مشخص، شنوایی خود را سریع‌تر از افراد مسن از دست می‌دهند یا نه.

در سال 2001 یک تحقیق ملی در آمریکا روی نمودار شنوایی 12.5 درصد از کودکان بین 6 تا 19 سال نشان داد این افراد مواجه با صدایی بوده‌اند که موجب ناشنوایی شده‌است. از طرف دیگرمطالعه آزمون‌های شنوایی بالغین جوان آمریکایی که در فاصله سال‌های 1985 تا 2004 وارد بازار کار صنعتی شده‌اند نشان می‌دهد متوسط سالیانه توانایی شنوایی فرکانس‌های بالا در این افراد در این فاصله زمانی بهتر شده‌است.

یکی از دلایل احتمالی چنین اختلافی در یافته‌های پژوهشی می‌تواند مربوط به افزایش سرعت در کاربرد چنین وسایلی باشد که باعث شده‌اند شناسایی پیامدهای آن در آینده صورت گیرد. به عبارت دیگر آسیب این دستگاه‌ها روی شنوایی افراد احتمالا در سال‌های آینده تشخیص داده‌خواهدشد.

ضمنا در بسیاری از مردم، الگوی شنیدن ممکن است به قدر کافی باعث نشود که افزایش صدا به سطح آسیب‌رسان آن برسد. چرا که برخی مطالعات حیوانی نشان می‌دهند که در معرض مزمن صدای ضعیف بودن می‌تواند واقعا گوش‌ها را «شرطی» یا «محکم» تر سازد و آن‌ها را در برابر آسیب ناشی از صداهای بلند مقاوم کند.

با توجه به مجموعه نگرانی‌ها در این زمینه کارشناسان براین گمانند که بهتراست افزایش صدای دستگاه‌های پخش موسیقی حدود باشد و تنها در محیط‌هایی قابلیت افزایش داشته باشد که صداهای اضافی زیاد وجود دارد. از طرف دیگر پزشکان و متخصصان مربوطه باید به مردم توصیه کنند که از استفاده این‌گونه وسایل با حداکثر صدا اجتناب کنند. ضمنا استفاده نکردن از گوشی‌ به هنگام رانندگی یا سایر کارهایی که ایمنی فرد را به‌خطر می اندازند از جمله پیشنهادات جدی این کارشناسان است.