وزیر خارجه کانادا با توصیف اعمال ایران به عنوان «بی‌حرمتی» به الزامات حقوق بشر داخلی و بین‌المللی از عضویت ایران در کمیسیون مقام زنان سازمان ملل را به شدت محکوم کرد
وزیر امور خارجه کانادا با رد انتخاب ایران به عضویت کمیسیون مقام زنان سازمان ملل گفت که درباره وضع حقوق بشر کشورهای خاورمیانه «به‌شدت» مشکل دارد.
«ونکوور سان» امروز نوشت که که مقامات کانادا از این‌که ایران به عضویت کمیسیون مقام زنان سازمان ملل متحد برگزیده شده‌است برآشفته شده‌اند.
هفته گذشته ایران به عضویت کمیسیون مقام زنان که زیرمجموعه شورای اقتصادی- اجتماعی سازمان ملل متحد است برگزیده‌شد.
لارنس کنون، وزیر امور خارجه کانادا با اظهار تاسف از این گزینش و محکوم‌کردن آن گفت که از این مجموعه استفاده خواهد شد تا مقامات ایرانی به خاطر تخلفات نظام‌مند حقوق بشری خود به چالش‌کشیده‌شوند.
او گفت که «نگرانی‌های جدی» در باره شرکت ایران در این شورا دارد، شورایی که «کاملا وقف تساوی جنسی و پیشرفت زنان است.»
لارنس کنون رفتار ایران را «بی‌حرمتی» به الزامات حقوق بشر داخلی و بین‌المللی نامید که به گفته او همه کشورها باید به آنها احترام بگذارند.
اعتراض کمپین بین‌المللی حقوق بشر ایران
همچنین وب سایت «کانادا»، از قول مقامات کمپین بین‌المللی حقوق بشر در ایران می‌نویسد که شرکت ایران در این شورا می‌تواند «پیامدهای بسیار منفی» داشته باشد.
این سازمان به نامه‌ای با صدها امضا اشاره کرده‌است که امضاکنندگان آن می‌گویند در ایران «زنان فاقد توانایی انتخاب همسر هستند، آنها پس از ازدواج حق مستقلی برای آموزش ندارند، حق طلاق ندارند، حق قیمومت کودکان را ندارند و در صورت وجود رفتار خشن در مکان‌های عمومی تحت حمایت قرار نمی‌گیرند، پذیرش آنها در دانشگاه‌ها با وجود سهمیه‌بندی محدود شده است، و بالاخره زنان بازداشت میشوند، کتک می‌خورند و به خاطر تلاش صلح آمیزشان برای تغییر این‌گونه قوانین زندانی میشوند.»
بنا به گفته این روزنامه اعلام عضویت ایران در کمیسیون مقام زنان سازمان ملل مدت کوتاهی پس از آن انجام شد که یکی از روحانیان ایرانی گفته بود زنانی که پوشش نامناسب دارند موجب زمین‌لرزه میشوند.
«دنیا و سازمان ملل به انکار حقوق بشر از سوی ایران عادت کرده‌اند»
روزنامه وال‌استریت ژورنال هم در مطلبی به موضوع عضویت ایران در کمیسیون مقام زنان سازمان ملل پرداخته و با اشاره به اشغال جای خالی این شورا از سوی ایران می‌نویسد که «این کمیسیون بهتر بود جای خالی را نگه‌می‌داشت به جای آن که رژیمی را انتخاب کند که پوشش تحریک‌آمیز زنانش را عامل زمین‌لرزه می‌داند و سرزنش می‌کند.»
این مقاله به چیزی که آن را «انکار حقوق زنان از سوی دولت ایران» می‌خواند می‌پردازد و می‌گوید که در دولت ایران به طور قانونی به «انکار حقوق زنان برای انتخاب همسر، انکار حق حمایت شدن در برابر خشونت و انکار حق داشتن قیمومت فرزند در صورت طلاق» می‌پردازد.
در ادامه تشریح وضعیت زنان در ایران، این نوشته به سنگسار زنان «زناکننده» اشاره کرده و می‌نویسد که قانون ایران «به مرد اجازه می‌دهد در صورتی که همسر و معشوق او را سر بزنگاه گرفت به قتل برساند.»
وال‌استریت ژورنال چنین نتیجه می‌گیرد که «تصادفی نیست که فعالان زن پیشگام حرکت مردم سالاری در ایران بوده‌اند. آنها از آزادی بیشترین امتیاز را بدست می‌آورند و کمترین ضرر را متحمل میشوند.»
این روزنامه از قول گزارش گروه «مدرسه فمینیستی» می‌نویسد که 68 تن از فعالان زن مخالف تبعیض در فاصله ژوییه 2008 تا فوریه 2009 ، درست پیش از انتخابات «ساختگی» سال گذشته بازداشت شده‌اند.
در ادامه مقاله به نامه اعتراضی 214 فعال ایرانی حقوق زنان در داخل و خارج کشور به انتخاب‌شدن ایران در این کمیسیون اشاره می‌شود که هشدار می‌دهند «دولت ایران مطمئنا از این فرصت برای کاهش پیشرفت و توسعه زنان استفاده خواهد کرد.»
وال‌استریت ژورنال در پایان مقاله خود «خاتمه بخشیدن به کابوس‌های زنان در سراسر دنیا» را ذهنیت الینور روزولت در سال 1946 می‌داند که در نامه‌ای سرگشاده به کمیسیون مقام زنان سازمان ملل الهام بخشیده‌است. به نظر نویسنده «اهداف الینور روزولت اهدافی والا بودند و مهم نیز باقی مانده‌اند، اما واقعیت‌ها گویای آن است که سازمان ملل برخلاف آن رفتار می‌کند.»
الینور روزولت همسر فردریک روزولت رییس جمهور آمریکا در فاصله سال‌های جنگ جهانی دوم بود که از فعالان حقوق بشر و از تلاشگران حقوق زنان در دنیا محسوب می‌شود.
Shapour, you must have seen those things not on streets but in strip clubs and nudity bars, i’ve been living in Canada for 15 years and never seen things you talk about. go back to Iran and enjoy your “Mardanegi”. there you have something as “body part” to show off and be proud of.
Shapor you must have gone to a nudist community, women showing their body parts in the streets. Why are you making up things.I live in Canada and haven’t seen any of this. Go back to Iran and live their where both sexes live in a duffel bag.
Canada as usual very slow and double sided. If they were serious they should have done something before the approval by UN. Fuck you all you re all responsible for this.
نه مثل حکومت ایران نه مثل حکومت کانادا
جفتشان حقوق انسان ها را از پایمال می کنند.
در کانادا برای احقاق حقوق زنان و سگ ها، حقوق مردان را پایمال می کنند
و در ایران در کل حقوق در کار نیست.
I live in Canada and have seen women wearing bikinis in the streets and showing their body parts. What do you call this? Protecting or violating human rights This is called sexual nudity and sexual harrasment of male citizens If a male person shows his ass or cock he is taken to persion I call it sexual discrimination this time by women with the support of Canadian government