«بنیاد فمنیست مجوریتی» جایزه سال 2010 خود را با تقدیر از تمام فعالان حقوق زن در ایران به آن دسته از فعالان زن ایرانی اهدا کرد که در زندان‌ به سر می‌برند.

«بنیاد فمنیست مجوریتی» جایزه سال 2010 خود را، با تقدیر از تمام فعالان حقوق زن در ایران، به آن دسته از فعالان زن ایرانی اهدا کرد که در زندان‌ به سر می‌برند.

در مراسم اهدای این جایزه که، 14 اردیبهشت، در شهر لس‌آنجلس برگزار شد، عشا مومنی، از فعالان جنبش زنان که خود سابقه زندانی شدن در جمهوری اسلامی را دارد، این جایزه را از طرف فعالان مدنی زنی که زندانی هستند، دریافت کرد.

«بنیاد فمینیست مجوریتی» یک سازمان فمینیستی غیردولتی در آمریکاست که در سال 1987 برای برقراری تساوی‌ جنسیتی، تامین سلامت تولیدمثل و از بین بردن خشونت تاسیس شد. این بنیاد از سال 1972 ناشر «میس مگزین»، یکی از اصلی‌ترین مجلات فمینیستی آمریکا، است.

عشا مومنی پس از دریافت این جایزه،‌ در سخنانی با اشاره به بیش از صد سال فعالیت زنان در ایران برای دستیابی به حقوق برابر، گفت که در سال 88 دوبار معنای آزادی را چشیده‌است. یک‌بار پس از آزادی از سلول انفرادی در زندان اوین و بار دیگر وقتی مردم در تظاهرات‌‌های اعتراضی به نتایج انتخابات «خیابان‌های ایران را از آن خود کردند.»

وی افزود اکنون زنان ایران با حقوق خود آشنا شده‌اند و دیگر نمی‌توان «صدای آن‌ها را خاموش کرد.» وی با اشاره به فعالان زن زندانی در ایران گفت که این زنان علاوه بر هزینه زندانی شدن، متحمل هزینه‌های نادیدنی بسیاری چون از دست دادن کار، اخراج از دانشگاه، تهدید خانواده و اتهامات بی‌اساسی می‌شوند‌ که گاه به از هم پاشیدن خانواده می‌انجامد. به گفته وی این هزینه‌ها برای فعالان زن در گروه‌های اقلیت قومی یا مذهبی بسیار بیشتر است.

خانم مومنی در انتها با اظهار تاسف از عضویت ایران در کمیسیون مقام زن سازمان ملل و سکوت جامعه بین‌المللی در برابر آن، اضافه کرد که موضوع حقوق بشر در ایران نباید در سایه مسئله هسته‌ای کمرنگ شود. 

در مراسم امسال که با حضور مقامات شهر لس‌آنجلس و فعالان حقوق زنان و گروه‌های اقلیت در هتل بورلی‌هیلز شهر لس‌آنجلس برگزار شد، از زنان ایرانی به عنوان پیشگامان اعتراض در تظاهرات‌های بعد از انتخابات ریاست جمهوری سال 88 و کسانی که بیشتر از همه خواهان تغییر شرایط موجود در ایرانند، یاد شد.

«هلن چو»، که یکی از اعضای هئیت مدیره فمنیست مجوریتی است، در هنگام تقدیم این جایزه با توضیح وضعیت نابرابر زنان در قانون ایران، از آنان به عنوان «زنان شجاعی» نام برد، که برای تغییر وضعیت موجود تلاش می‌کنند و زندان و شکنجه آنان را ناامید نمی‌کند‌.

‌دریافت‌کنندگان جایزه

بنیاد فمنیست مجوریتی علاوه بر فعالان زن زندانی در ایران، از خالد حسینی،‌ نویسنده آمریکایی افغانی‌تبار، گلوریا استاینم، فمینیست‌ مشهور امریکایی و موسس «میس مگزین» و دولارس هورتا، فعال کارگری مکزیکی تبار، تقدیر کرد.

خالد حسینی، نویسنده کتاب‌های «بادبادک باز» و «هزاران خورشید درخشان»، از کتاب «هزاران خورشید درخشان» به عنوان اثری که به زنان و کودکان افغانی تقدیم شده یاد کرد و گفت که این افتخار بزرگی برای اوست که از کتابش به عنوان یک منبع برای شناخت وضعیت زنان افغان نام برده می‌شود. وی موفقیت خود را مرهون زنان بزرگ زندگی‌اش، از جمله مادرش دانست که مدیر مدرسه دخترانه‌ای در کابل بود،.

گلوریا استاینم، که یکی از مشهورترین فعالان فمینیستی در آمریکاست و از او به عنوان یکی از افراد تاثیر گذار در شکل‌گیری قرن بیستم نام می‌برند، در سخنانی با اشاره به مشکلات بین‌الملی موجود برای زنان گفت که هنوز راه درازی پیش روی زنان است. به گفته وی هنوز حق سقط جنین برای زنان به رسمیت شناخته نمی‌شود و زنان برای چیزهایی که حق‌شان است مجازات می‌شوند.

دولارس هورتا که از فعالان کارگری و زنان و یکی از موسسان اتحادیه کشاورزان در آمریکاست و در سن هشتاد سالگی هنوز به فعالیت‌‌های مدنی و اجتماعی مشغول است، در سال‌های اخیر به مساله کشتار بی‌رحمانه زنان در مکزیک پرداخته و سعی‌ دارد توجه رسانه‌ها و دولت را به آن جلب کند.

عشا مومنی، دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه ایالتی کالیفرنیا در شهر نورتریج در رشته علوم ارتباطات است. وی در سال 87 در حالی که مشغول تکمیل پروژه پایان‌نامه خود در مورد زنان فعال در کمپین یک میلیون امضا در ایران بود، توسط وزارت اطلاعات دستگیر شد. وی 28 روز در سلول انفرادی به سر برد و پس از آن به مدت 9 ماه اجازه خروج از کشور را نداشت. وی اکنون در شهر لس‌آنجس مشغول تحصیل است.

سال گذشته بنیاد فمنیست مجوریتی جایزه افتخاری خود را به «کمپین یک میلیون امضا» به خاطر فعالیت‌ «فوق‌العاده» این گروه برای پایان دادن به قوانین نابرابر جنسیتی در ایران اهدا کرده بود. در سال 2006 نیز شیرین عبادی، حقوق‌دان و فعال حقوق بشر، یکی از برندگان این جایزه بود.