نویسنده وبلاگ تورجان، در وبلاگ خود یادداشتی درباره تخریت و حمله به بیت آیت‌الله صانعی و آیت‌الله فقید منتظری نوشته و از این پدیده به عنوان «فوران نفرت» یاد کرده است.
سعید حجاریان وقتی زندانی بود گفت‌وگویی با ایرنا داشت و از پدیده‌ای به نام «فوران نفرت» سخن گفت. فکر می‌کنم آنچه که در این چند روز در قم شاهد بودیم بهترین نمونه برای همین پدیده فوران نفرت است. فرقی نمی‌کند حمله و تخریب بیت مرحوم آیت‌الله منتظری یا آیت‌الله صانعی باشد یا حمله به بیت آیت‌الله نوری همدانی.
این اتفاقات تلخ پس از همگرایی بی‌سابقه‌ای که در محکومیت حادثه 14 خرداد میان غالب مراجع تقلید و علمای بزرگ کشور پدید آمده بود محل تأمل و البته تأسف بسیار است؛ به ویژه آنکه علمای بزرگ و نامداری چون حضرات آیات صافی گلپایگانی، وحید خراسانی، مکارم شیرازی، جوادی آملی، موسوی اردبیلی، مظاهری اصفهانی، راستی کاشانی، گرامی و محقق داماد به دلجویی از یادگار امام و حمایت از ایشان پرداختند. جالب اینکه تاکنون 9 نفر از فقهای صاحب رساله علمیه که هر یک مقلدانی در میان شیعیان دارند به موضع‌گیری درباره ناتمام ماندن سخنرانی نوه امام پرداخته‌اند.
اما وقایع چند روز اخیر قم شیرینی این همگرایی کم سابقه را از یادها برد. در اینکه چنین اعمالی به سود چه کسانی تمام خواهد شد حرفی نیست. همچنین در اینکه نیات چنین افرادی - که به اماکن مذهبی مورد احترام عده‌ای از جامعه حمله‌ور شده و هرچه بخواهند می‌گویند و می‌کنند - چیست نیز محل بحث نیست.
اساسا قصد ارزش‌گذاری بر چنین نفرت‌هایی را ندارم. می‌تواند نیات این افراد بسیار مقدس و مقبول باشد، اما آیا می‌توان برای نیل به این نیات از هرگونه بی‌قانونی و بی‌اخلاقی مدد جست؟!
بدون هیچ اغماضی باید برخی شعارهای تند در مراسم تشییع جنازه آیت‌الله منتظری را نیز به اینگونه فوران نفرت‌ها افزود که تنها نتیجه آن، هتک حرمت بیت آیت الله در نخستین ساعات پس از دفن وی بود.
همین طور باید سخنانی را که یک طلبه جوان غیرمعمم در جریان وقایع هفته جاری در برابر حسینیه آیت الله منتظری در قم بیان کرد به نمونه‌های بارز این پدیده افزود. خط و نشان کشیدن غضب آلود برای مراجع تقلید از سوی یک طلبه تازه وارد به حوزه، نه زیبنده روحانیت است و نه نسبتی با اخلاق اسلامی دارد.
«فوران نفرت» واقعیت تلخ جامعه کنونی ماست که بر بستر قانون گریزی و بداخلاقی زاده شده و فربه می‌شود. تنها راه زوال آن نیز قانون‌گرایی و اخلاق‌مداری است. ما سرمایه‌ای به نام قانون اساسی و آموزه قرآنی ارزشمندی به نام «آیه 108 سوره انعام» داریم که می‌تواند بهترین راهنما و میثاق مشترک همه گروه‌ها و سلیقه‌ها باشد.
نفرت نقطه مقابل عشق و لازمه زندگی انسانی است. اما فوران نفرت، نه لازمه زندگی انسانی است و نه فایده‌اش بر هزینه‌اش می‌چربد. به یاد دارم درباره بیت معروف حافظ که گفته:
«آسایش دو گیتی، تفسیر این دو حرف است با دوستان مروت، با دشمنان مدارا»
آیت‌الله محمود امجد همواره می‌گفت که بهتر است بگوییم: «با دوستان مروت، با دشمنان هم مروت»
