روزنامه گاردین چاپ لندن، در گزارشی به بررسی وضعیت جواد مقیمی، عکاس خبرگزاری فارس که پس از انتخابات ریاست‌جمهوری سال گذشته مجبور به ترک ایران شد، پرداخته است.

روزنامه گاردین، چاپ لندن، در گزارشی به وضعیت روزنامه‌نگاران پس از انتخابات خرداد 88 در ایران پرداخته است. نویسنده این گزارش به گفته‌های جواد مقیمی، عکاس ایرانی، اشاره کرده که سال گذشته به دلیل فشارهای حاکمیت بر روزنامه‌نگاران و فعالان مطبوعاتی، مجبور به ترک ایران شد.

جواد مقیمی، آزادی بیان در ایران را یک «شوخی» تلقی می‌کند. وی که در زمان انتخابات عکاس خبرگزاری فارس بود، از جمله اعضای بدنه مطبوعات ایران است که با وجود اشتغال در خبرگزاری فارس، رسانه حامی دولت، پس از وقایع خرداد سال 88 مجبور به ترک ایران شد.

عکس معروف مجله تایم که تصویر زنی را در برابر برج آزادی در حمایت از جنبش نشان می‌دهد، از آثار جواد مقیمی است که به صورت بی نام و نشان از وی به چاپ رسید. انتشار این عکس علت اصلی خروج آقای مقیمی از ایران و اعلام پناهندگی وی بود.

جواد مقیمی پس از چاپ عکس معروفش بر روی جلد مجله تایم، ایران را به مقصد ترکیه و اعلام پناهندگی به سازمان ملل متحد ترک کرد.

او به عنوان عکاس خبرگزاری فارس تنها می‌توانست پیروزی محمود احمدی‌نژاد در انتخابات را پوشش دهد و از سوی مدیران این خبرگزاری برای عکاسی از حوادث پس از انتخابات منع شده بود.

به گفته آقای مقیمی، خبرگزاری فارس از همه خبرنگاران و عکاسان خود که قصد پوشش اخبار اعتراضات مردمی را داشتند سلب مسئولیت کرده و به آنان هشدار داده بود که در صورت دستگیری آنان را جاسوس دولت‌های بیگانه معرفی خواهد کرد.

او می‌گوید که مسئولان خبرگزاری فارس اعلام کرده بودند که دو تن از عکاسان خبرگزاری، از وقایع پس از انتخابات عکاسی کرده و در اختیار رسانه‌های خارجی قرار داده‌اند که با آنان برخورد خواهد شد.

آقای مقمی می‌گوید: بسیاری از دوستان من از یک سال گذشته تاکنون بازداشت شده و حتی مورد شکنجه قرار گرفته‌اند. به گفته او مجید سعیدی، دبیر سرویس عکس خبرگزاری فارس که از اعتراضات مردمی برای رسانه‌های خارجی عکاسی کرده بود و مسعود لواسانی، خبرنگار سیاسی که از دوستان نزدیک وی بوده، در ناآرامی‌های سال گذشته و پس از عاشورا دستگیر شدند و دستگیری آنان تاثیر ناگواری بر وی گذاشته است.

جواد مقیمی در حالی که ماه‌هاست در شهر کوچکی در ترکیه در انتظار تقاضای پناهندگی‌اش به سر می‌برد، از طریق اینترنت با دوستان خود در ایران در ارتباط است و از آنان داستان‌های زیادی در مورد دستگیری، شکنجه و حتی تجاوز به روزنامه‌نگاران نقل می‌کند.

به گزارش گاردین، جواد مقیمی نیز مانند بسیاری دیگر از روزنامه‌نگارانی که مجبور به ترک ایران شده‌اند، آزادی در ایران را انتظار می‌کشد و منتظر است تا روزی فرا رسد که بتواند به خانه‌اش باز گردد. او آرزو می‌کند روزی بتواند آزادانه به فعالیت‌های هنری و مطبوعاتی خود ادامه دهد، بی آنکه مجبور باشد برای به تصویر کشیدن وقایع جامعه‌اش، به اروپا یا آمریکا بگریزد.

برخورد و اعمال فشار بر روزنامه‌نگاران در یک سال گذشته موجب شد تا کمیته حمایت از روزنامه‌نگاران اسفندماه گذشته، ایران را «بزرگترین زندان روزنامه نگاران» معرفی کند. گزارش این کمیته همچنین حکایت از آن دارد که ایران دارای بیشترین روزنامه‌نگاران تبعیدی در جهان است.

روزنامه گاردین در گزارش خود به نقل از سازمان غیر دولتی خبرنگاران بدون مرز نوشته است که در جریان حوادث پس از انتخابات سال گذشته، بیش از سه هزار نفر از روزنامه‌نگاران شغل خود را از دست داده‌اند و سردبیران رسانه‌ها از استخدام روزنامه‌نگاران بی‌کاری که برای نشریات اطلاح‌طلب و یا توقیف شده کار کرده‌اند، واهمه دارند.

سازمان گزارشگران بدون مرز در یک ماه گذشته، فهرستی از اسامی روزنامه‌نگارانی که از سوی وزارت اطلاعات احضار یا تهدید شده‌اند را تهیه کرده است.

کمیته حمایت از روزنامه‌نگاران ایرانی اعلام کرده که در یک سال گذشته، 170 روزنامه‌نگار و وبلاگ نویس بازداشت شده‌اند و هنوز 37 تن از آنان در زندان به سر می‌برند. در عین حال در یک سال گذشته بیش از یکصد روزنامه‌نگار و فعال مطبوعاتی به دلیل فشارهای امنیتی مجبور به ترک کشور شده‌اند.

به گزارش گاردین، تینا کار از موسسه روری پک که به حمایت مالی از روزنامه‌نگاران زندانی اشتغال دارد، فشارهای رژیم جمهوری اسلامی بر روزنامه‌نگاران را بسیار شدید ارزیابی می‌کند و می‌گوید که این فشارها موجب شده که موسسه مطبوعا‌تی‌اش برای کمک‌ رسانی به این افراد با مشکلات بسیار مواجه باشد.