محمود احمدی‌نژاد گفت سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی «تصمیم‌گیرنده اصلی» در ایران بود و با وجود چنین سازمانی حتی دستور رئیس جمهوری هم نمی‌شد.

محمود احمدی‌نژاد گفت سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی «تصمیم‌گیرنده اصلی» در ایران بود و با وجود چنین سازمانی حتی دستور رئیس جمهوری هم اجرا نمی‌شد.

به گزارش ایسنا، محمود احمدی‌نژاد روز هفتم مرداد گفت: اگر بودجه شفاف نباشد، دولت می‌تواند به راحتی بر اساس خواست خود عمل كند. اما دولت دهم بر شفافیت بودجه تاكید كرد، زیرا نمی‌خواهد از گریزگاه‌های غیرقانونی در بودجه غیرشفاف استفاده كند.

سه سال از انحلال سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی کشور به دستور محمود احمدی‌نژاد می‌گذرد.  این نخستین بار است که آقای احمدی‌نژاد به طور تلویحی می‌گوید که سازمان مدیریت سد راهی برای دستوراتش بوده است.

سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی که پیش‌تر با نام «برنامه و بودجه» خوانده می‌شد و 60 سال سابقه فعالیت داشت، در 18 تیر سال 86 در دولت نهم و توسط شورای عالی اداری به ریاست محمود احمدی‌نژاد منحل شد.

آقای احمدی‌نژاد پس از انحلال این سازمان گفته بود که سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی به دلیل تغییر ماموریت باید متحول شود.

تحول ساختاری در سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی که آقای احمدی‌نژاد از آن خبر داد، چیزی نبود جز برچیده شدن آن از ساختار مدیریتی ایران.

نمایندگان مجلس در سه سال گذشته چندین بار به انحلال سازمان مدیریت توسط دولت و بدون گرفتن اجازه از مجلس اعتراض کرده‌اند.

هرچند علی لاریجانی، رئیس مجلس در روز 20 اسفند 88 در جریان بررسی بودجه سال 89، خواهان روشن شدن وضعیت سازمان مدیریت توسط کمیسیون برنامه و بودجه شد، اما به دلیل فشردگی کار مجلس برای بررسی بودجه، بررسی سرنوشت این سازمان به فراموشی سپرده شد.

هم اکنون سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی جای خود را به «معاونت برنامه‌ریزی و نظارت راهبردی رئیس جمهوری» در نهاد ریاست‌جمهوری داده است.

با این حال مجلس شورای اسلامی از به رسمیت شناختن نام این معاونت خودداری می‌کند و در مصوبه‌های جاری شامل طرح‌ها و لوایح، بودجه‌های سالانه و بیانیه‌های رسمی همچنان از نام «سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی» استفاده می‌کند.

سازمان مدیریت به عنوان یک سازمان تخصصی و کارشناسی، فعالیت‌های ستادی، هماهنگی و تلفیق برنامه و بودجه وزارتخانه‌ها و سازمان‌های دولتی را برعهده داشت.

سرنوشت مبهم سازمان مدیریت

اعتراض‌ها به انحلال سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی به بررسی لایحه بودجه 89 نیز کشیده شد، چرا که دولت در بندهای مختلفی از لایحه از عنوان معاونت برنامه‌ریزی و نظارت راهبردی رئیس‌جمهوری استفاده کرد و به آن اختیاراتی داد.

بیستم اسفندماه سال 88، مصطفی کواکبیان نماینده مجلس گفت در مواد لایحه بودجه 1389 به معاونت برنامه‌ریزی و راهبردی ریاست جمهوری اشاره شده است، در حالی که مجلس اصلا سازمان مدیریت را منحل نکرده است که چنین معاونتی جایگزین آن شود.

مخالفان انحلال سازمان مدیریت معتقدند که سپردن وظیفه برنامه‌ریزی و تخصیص بودجه به واحدهای گوناگون، در اقتصاد مصرفی و وابسته به نفت ایران نتیجه‌ای جز روزمرگی، بی‌ثباتی و اختلاف بین دستگاه‌ها نخواهد داشت.

محمدرضا تابش، عضو کمیسیون برنامه و بودجه در این زمینه می‌گوید: نمی‌شود اختیارات حاکمیتی را به استان‌ها واگذار کرد و وظایف سازمانی مهم همچون برنامه و بودجه زیرگروه این معاونت قرار گرفته و فعالیت‌های آن به استان‌ها محول شود.

فرهاد رهبر، رئیس سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی، پس از برکناری در نامه‌ای به محمود احمدی‌نژاد نوشت: این کار باعث تشدید ناکارآمدی هزینه‌ها و اعتبارات شده و با منافع ملی در تضاد آشکار است.

اما موافقان انحلال سازمان مدیریت اعتقاد دارند که این نهاد برنامه‌ریزی دچار «بلاتكلیفی مزمنی» شده بود كه به گفته آنها سبب بازماندن از وظایف عادی و جاری آن می‎شد.

پس از انحلال سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی توسط دولت، کارشناسان و مسئولان مجلس، دیوان محاسبات کشور و سازمان بازرسی کل کشور به دیوان عدالت اداری شکایت کردند و خواهان باطل شدن مصوبه انحلال آن شدند، اما پرونده در زمستان 88 به دستور رئیس دیوان عدالت اداری بسته شد.

همچنین طرح تحقیق و تفحص از انحلال سازمان مدیریت و تشکیل معاونت برنامه‌ریزی و نظارت راهبردی ریاست‌جمهوری با این که در کمیسیون برنامه و بودجه تصویب شده بود، هیچگاه انجام نشد.