سازمان ملی جوانان افزایش سی‌درصدی زندگی مجردی جوانان در شهرهای بزرگ ایران را «تکان‌دهنده» خوانده و نسبت به آن هشدار داده است.
سازمان ملی جوانان افزایش سی‌درصدی زندگی مجردی جوانان در شهرهای بزرگ ایران را «تکان‌دهنده» خوانده و نسبت به آن هشدار داده است.
مجید امیدی، مدیر کل فرهنگی سازمان ملی جوانان به خبرگزاری مهر گفت که آمار نشان می‌دهد روی آوردن جوانان به زندگی مجردی در شش کلان‌شهر تهران، مشهد، شیراز، اصفهان، تبریز و اهواز به سی درصد رسیده است.
او به خصوص به رشد فزاینده زندگی مجردی در میان دختران جوان اشاره کرده و آن را «غم‌انگیزتر» دانست.
به نظر او داشتن اتاق‌های شخصی در هر خانه برای کودکان مقدمه‌ای برای روی آوردن بعدی آنها به زندگی مجردی است.
شخصیت جوان، استقلال مالی یا عدم دسترسی به فضای مستقل در خانه
کارشناسان به عوامل متفاوتی در گرایش جوانان به زندگی مجردی اشاره می‌کنند. برخی از آنها ویژگی‌های شخصیتی جدید جوانان ناشی از زندگی مدرن امروز و تغییرات فرهنگی را در این زمینه موثر می‌دانند.
دکتر علی صحرائیان، روانپزشک دانشکده علوم پزشکی با اشاره به نگرانی کنونی خانواده‌ها درباره تمایل فرزندانشان به زندگی مجردی می‌گوید که «بی‌حوصلگی و گاه گستاخی» جوانان باعث می‌شود که حتی بیان یک جمله کوچک نصیحت‌آمیز باعث کشاندن آنها به زندگی مجردی شود.
ایرج وثوق، جامعه‌شناس و مدرس دانشگاه علامه افزایش اشتغال زنان و استقلال مالی آنها را مقدمه جداشدن آنها از خانواده می‌داند و حتی ادامه تحصیل دختران در شهری دیگر را اولین گام در این مسیر ارزیابی می‌کند.
او با اشاره به فضای کنونی جامعه و درگیری میان سنت و مدرنیته، روی‌آوردن به زندگی مجردی را بیشتر در خانواده‌های طبقه میانی جامعه می‌بیند و معتقد است باید به جامعه آموزش داد که مجرد زیستن به معنای به فساد کشیده‌‌شدن نیست.
از طرف دیگر، فقر و مشکلات اقتصادی خانواده‌ها و عدم توانایی آنها در فراهم کردن فضایی مستقل در خانه برای جوانان وجه دیگری از این پدیده را به نمایش می‌گذارد.
سیمین زینعلی، مشاور خانواده و مشاور یک مرکز دانشجویی در این زمینه به خبرگزاری مهر می‌گوید کوچکی محل زندگی خانواده‌ها و محرومیت جوانان از داشتن فضایی مستقل در خانه دلیل گرایش بسیاری از آنها به زندگی مجردی است.
او به بیان مواردی می‌پردازد که حتی یک جوان 23 ساله اتاقی مستقل در خانه ندارد و باید گوشه هال بخوابد و دائما با اعضای کوچک‌تر خانواده وارد بحث و درگیری شود.
برخی نیز مانند محمد زاهدی اصل، رییس سابق انجمن مددکاری ایران افزایش سن ازدواج را عامل مهمی در این زمینه می‌دانند.
با وجود آمار مبنی بر افزایش زندگی مجردی برخی هم‌چنان معتقدند که این پدیده هنوز در ایران زیاد نیست.
دکتر شهلا کاظمی‌پور، معاون پژوهشی و عضو هیئت علمی مرکز مطالعات جمعیتی آسیا و اقیانوسیه در این زمینه می‌گوید تمایل به زندگی مجردی در میان دختران ایرانی به دلیل بافت فرهنگی جامعه زیاد نیست و بالارفتن سن ازدواج هم در آن تاثیری ندارد.
به نظر او زنانی که در برخی شهرهای ایران به صورت مجرد زندگی می کنند اغلب به دلایل درسی و کاری و دور بودن از خانواده پدری به این زندگی رو آورده اند و تنها در برخی شهرهای بزرگ و تعداد محدودی از خانواده‌های طبقات مرفه اجتماعی می‌توان شاهد زندگی مجردی بود.
