اگرچه ورزش برای همگان از جمله نوجوانان خوب است، اما پژوهش جدید نشان میدهد جوانان 12 تا 14 سالهای که در تیمهای ورزشی بازی میکنند از زندگی خود راضیتر هستند و بیشتر احساس سلامتی میکنند.
نتایج یک پژوهش جدید نشان میدهد، نوجوانان 12 تا 14 سالهای که در تیمهای ورزشی بازی میکنند احساس سلامتی و شادی بیشتری دارند.
در این پژوهش که در مجله «تحقیقات کاربردی در کیفیت زندگی» اسپرینگر در روز 22 سپتامبر در مجله اسپرینگر منتشر شد، رابطه بین فعالیت جسمی از جمله شرکت در تیمهای ورزشی با احساس رضایت از زندگی و احساس سلامتی شخصی نوجوانان رده سنی 12 تا 14 سال بررسی شده است.
اگرچه داشتن تحرک و ورزش کردن برای همه نوجوانان از نظر رشد جسمی، اجتماعی و ذهنی اهمیت دارد اما پژوهش جدید نشان داد آن دسته از نوجوانانی که در رده سنی 12 تا 14 سال قرار میگیرند و از نظر جسمی فعال هستند و در تیمهای ورزشی بازی میکنند؛ از زندگی خود راضیتر هستند و بیشتر احساس سلامتی میکنند.
دکتر کیث جی.زولیگ و ربکا جی.وایت در دانشگاه ویرجینیای غربی در آمریکا، از پسران و دختران این رده سنی خواستند پرسشنامهای را تکمیل کنند و در آن درباره سلامتی خود توضیح دهند. براساس این پرسشنامهها میزان فعالیت جسمانی و رضایت عمومی این افراد از زندگی ارزیابی شد.
در گذشته پژوهشهای بسیاری درباره اثرات فعالیتهای جسمی در میان نوجوانان انجام شده بود و مستندات علمی زیادی هم در اینباره وجود دارد اما کمتر پژوهشی به ارزیابی نوجوانان سنین پایینتر و رده سنی 12 تا 14 سال پرداخته است.
احساس سلامت و رضایت بیشتر در نوجوان ورزشکار
یافتههای پژوهشگران در پژوهش «تحقیقات کاربردی در کیفیت زندگی» نشان داد که بازی نوجوانان در یک تیم ورزشی برای دختران و پسران رضایتبخش است.
به علاوه پسرانی که در یک تیم ورزشی بازی نمیکردند، پنج برابر بیشتر از پسرانی که بازی میکردند و دخترانی که در تیمهای ورزشی بازی نمیکردند 30 برابر بیشتر از دخترانی که بازی میکردند سلامتی خود را در حد معمولی یا ضعیف ارزیابی کرده بودند.
از جمله یافتههای دیگر این پژوهش این بود که صرف انجام فعالیتهای جسمانی شدید در پسران اثری در رضایت از زندگی یا سلامتی شخصی برای آنها به همراه نداشت اما در این بخش برای دختران نتایج متفاوتی به دست آمد.
دخترانی که در هفته پیش از پژوهش، فعالیت جسمانی شدید داشتند به طور قابل توجهی راضیتر از دخترانی بودند که این فعالیت را نداشتند اما شرکت در فعالیت شدید، به گفته این دختران، همانند پسرها اثری روی سلامتی آنها نداشت.
یافتههای پژوهشگران نشان میدهد که شرکت در یک فعالیت ورزشی میتواند احساس دلبستگی به مدرسه، احساس حمایت اجتماعی و نیز پیوستگی عاطفی بیشتر با دوستان و اعضای تیم را افزایش دهد و از این طریق به نوجوان کمک میکند تا احساس رضایت بیشتری داشته باشد و خود را سالمتر حس کند.
تحقیقات پیشین هم نشان میداد که کودکان و نوجوانانی که در ورزشهای سازمان یافته شرکت میکنند در مدرسه عملکرد بهتری دارند، مهارتهای بینفردی آنها بیشتر است، به کار گروهی، گرایش بیشتری دارند و به طور کلی سالمتر هستند.
ورزش، توجه و احترامی را نوجوانان نیازمند آن هستند، تامین میکند و این امر از راه استفاده از تواناییهای جسمانی و روانی مانند قدرت، سرعت، هماهنگی، بینایی و خلاقیت که به طور طبیعی در نوجوانان وجود دارد، به دست میآید.
از سوی دیگر، ورزش کردن فرصت بیشتری را برای اجتماعی شدن در اختیار نوجوانان قرار میدهد و تمرینی است برای رهبری و همینطور مهارت در پذیرش موفقیت و شکست.
رشد اعتمادبهنفس، تصویر بدنی سالمتر از خود، تجربههای عالی درباره کفایت و موفقیت و تمرین برای پذیرش شکست و نیز سلامت بدنی بیشتر و کاهش خطر بیماریهای مزمن از جمله مزایای قطعی ورزش برای نوجوانان است.