نویسندگان این دو یادداشت معتقدند که آمریکا و قدرتهای غربی از ارتباط میان حزبالله و ایران خشنود نیستند، زیرا ارتباط میان این کشور و این جنبش را «شکل پیشرفتهای» از مخالفت با غرب میدانند.
محمد بازی، کارشناس مسائل لبنان، در یادداشتی در سایت «شورای روابط خارجی» تحلیلی بر سفر محمود احمدینژاد به لبنان نوشته است.
آقای بازی در تحلیل خود نوشته است: از آنجایی که تکیه حزبالله بر ایران در سالهای اخیر بیشتر شده، این اشتباه است که غرب و سیاستگذاران عرب فکر کنند میتوانند با ایجاد تردید نسبت به هویت عربی یا لبنانی این گروه، پایگاه حمایت از این جنبش را ضعیف کنند.
این تحلیلگر مرکز مطالعات خاورمیانه تاکید میکند: این نگرش، بازتاب درک نادرست از تاریخ شیعه در لبنان است و اینکه چرا وابستگی جامعه شیعه لبنان به حزبالله تشدید شده است.
این نویسنده اشاره کرده است که شیعیان لبنان، سالها پیش از تشکیل حزبالله به حال خود رها شده بودند و از حمایت دولت برخوردار نبودند؛ حزبالله در سالهای نخست دهه 80 موفق شد «دولت در دولت» تشکیل دهد، زیرا دولت، مناطق جنوبی لبنان یعنی دره بقاع که در نفوذ شیعیان بود و همچنین مناطق جنوبی اطراف بیروت را خالی گذاشته بود در نتیجه حزبالله توانست کاری را انجام دهد که هر جنبش سیاسی موفق میتوانست.
آقای بازی نوشته است: حزبالله از زمان استقرار در مناطق جنوب لبنان تاکنون حمایت مالی، نظامی و سیاسی از ایران دریافت کرده است و روحانیون ایران ازجمله آیتالله خمینی در آن سالها امیدوار بودند که این جنبش، انقلاب اسلامی آنها را به جهان عرب صادر کند اما حزبالله آرمان تشکیل یک کشور اسلامی در لبنان را کنار گذاشت.
حزبالله، انقلاب اسلامی ایران را صادر نکرد اما به یک جنبش دموکراتیک هم تبدیل نشد زیرا در سال 2000 زمانی که نیروهای نظامی اسرائیل جنوب لبنان را ترک کردند و بسیاری از شخصیتهای لبنانی از این جنبش خواستند سلاح خود را زمین بگذارد و به یک حزب سیاسی تبدیل شود رهبران شبهنظامی آن نه تنها موافقت نکردند بلکه قدرت نظامی خود را افزایش دادند.
این کارشناس مسائل لبنان نتیجهگیری کرده است: در شرایطی که یک دولت مرکزی قوی در لبنان وجود ندارد تا بتواند از خود دفاع کند و قدرت خود را درسراسر کشور اعمال کند، حزبالله به عنوان قویترین نیرو در لبنان باقی میماند و سلاحهایش، ضامن سلطه این گروه بر لبنان میشود.
سفر احمدینژاد، ضربهای به واشنگتن
پایگاه خبری «عرب مدیا واچ» در تحلیل سفر محمود احمدینژاد به لبنان نوشت: ترکیبی از حزبالله و ایران، بسیاری را در لبنان، کشورهای عربی، اسرائیل و آمریکا به وحشت میاندازد.
براساس تحلیل این پایگاه خبری، روابط حزبالله با سوریه و ایران به این معنا است که کشورهای خارجی بهطور مستقیم در امور داخلی لبنان (روی دو گروه عمده ایدئولوژیک این کشور) دخالت میکنند.
به نوشته این پایگاه خبری، به همین دلیل آمریکا و قدرتهای غربی از ارتباط ایران و حزبالله خشنود نیستند چرا که این دو، نمایانگر شکل پیشرفتهای از مخالفت با قدرتهای غربی، تهدیدها و تحریمها هستند و کشورهای غربی عادت ندارند ببینند که کشورهای کوچکتر یا جنبشهایی در خاورمیانه، دستورها و تهدیدهای آنها از واشنگتن و لندن را نادیده میگیرند.
طبق نتیجهگیری نویسنده، اکثریت دولتمردان لبنان که در برخی موارد علیه حزبالله موضع میگیرند، از حمایت آمریکا برخوردار بودهاند و بر این اساس سفر آقای احمدینژاد به این کشور، نشانگر ضربهای به استراتژی واشنگتن است که تلاش میکند لبنان را در دایره متحدان خود قرار دهد.
محمود احمدینژاد، رئیسجمهوری ایران، که به دعوت مقامهای لبنانی برای دیداری دو روزه از 21 مهرماه به بیروت سفر کرده بود، بامداد جمعه 23 مهرماه به ایران بازگشت.