حمزه غالبی،نویسنده وبلاگ رتوریک، نوشتن نامه اعتراض اعضای مجلس شورای اسلامی به احمدینژاد را به آقای جنتی را نقد میکند
اعضای مجلس شواری اسلامی نامهای از سیاه تخلفات احمدینژاد نوشتند. شاید این کار در نوع خود، بعد از این همه تحقیر مجلس، گامی محکم باشد، اما بیاید یک مقدار بیشتر تامل کنیم. مجلس قوانینی را تصویب میکند و رئیس دولت از اجرای آن سر میزند. ظاهرا مجلس هم آنچنان توانی ندارد که پشتوانه قانونی باشد که تصویب کرده است. بعد از افزایش شکاف احمدینژاد و آیتالله خامنهای، اختلاف اهمیت پیدا میکند. کارگروهی تشکیل می شود برای حل اختلاف.
از این مسئله به راحتی نگذرید. موضوع اختلاف در این است که احمدی نژاد به هر دلیلی بعضی از قوانین را درست نمیداند. کارگروه میخواهد چه کار کند؟ مثلا بگوید در کدام یک از موارد احمدینژاد حق داشته است قانون مصوب مجلس را اجرا نکند؟ عمق فاجمعه به نظرم مشخص است. فاجعه بزرگتر اینکه بدون اینکه قانون اساسی یا آئیننامه مجلس شورای اسلامی اصلاح شود، کمیتهای که برای رفع اختلاف تشکیل شده است، پیشنهادهایی را به مقام رهبری میدهد. در این سطح تخریب نهاد پارلمان، اهمیت محتوای پیشنهادها در درجه چندم اهمیت است.
اما فاجعهآمیزتر کجاست؟ اعضای مجلس وقتی میخواهد به این موضوع اعتراض کنند به آقای جنتی، دبیر شورای نگهبان، نامه مینویسند و سیاه تخلفات از قانون اساسی احمدینژاد را می شمرند. مکانیزم نظارت مجلس از رئیس دولت چیست؟ طرح سوال یا استیضاح؟ نمیدانم چطور بگویم وقتی اعضای پارلمان برای اعتراض به تخلفات رئیس دولت، به جای تذکر، طرح سوال یا استیضاح به دبیر شورای نگهبان نامه مینویسند میخهای آخر را به تابوت نهاد پارلمان در کشور میکوبند!