وکیل حبیبالله لطیفی، شهروند کرد، از ابلاغ حکم اعدام او خبر داد؛ حکمی که احتمالا پسفردا یکشنبه 5 دی اجرا میشود.
وکیل حبیبالله لطیفی، شهروند کرد، از ابلاغ حکم اعدام او خبر داد؛ حکمی که احتمالا پسفردا یکشنبه 5 دی اجرا میشود.
صالح نیکبخت در گفتوگو با سایت «کمپین بینالمللی حوق بشر در ایران»، ضمن اینکه خبر از اعدام نزدیک این فعال کرد داد، توضیح داد که اتهام او محاربه است.
آقای لطیفی متهم است که در دو بمبگذاری و حمله به یک پاسگاه در منطقه کردستان شرکت داشته اما در دفاعیات خود آنها را رد کرده است.
حبیبالله لطیفی دانشجوی رشته صنایع دانشگاه ایلام، آبان 86 بازداشت و به زندان سنندج منتقل شد و خرداد امسال حکم اعدام برای او صادر شد.
منابعی از قول خانواده این متهم گفتهاند که او از بیماریهای عفونت روده و لثه، ناراحتی قلبی و نارسایی شدید کلیه رنج میبرد.
سابقه اعدامها
پیش از این نیز بازداشت و اعدام فعالان کرد در غرب ایران که بیشتر جمعیت آن مناطق اقلیت سنیمذهب هستند، صورت گرفته است.
اعدام فرزاد كمانگر، علی حیدریان، فرهاد وکیلی، شیرین علمهولی و مهدی اسلامیان، پنج کرد مخالف با دولت جمهوری اسلامی به جرم «دستداشتن در عملیات تروریستی» در اردیبهشت امسال بازتاب گستردهای داشت.
این اعدامها با اعتراض بسیاری از احزاب و ایرانیان خارج از کشور و سازمانها و نهادهای سیاسی ملی و بینالمللی مواجه شد. مردم کرد ساکن مناطق غرب ایران دست به تجمعهای اعتراض آمیز زدند و عزای عمومی اعلام کردند.
به گفته جو استورک، معاون بخش خاورمیانه در سازمان دیدهبان حقوق بشر به دار آویختن آنها یکی از جدیدترین نمونههای «به کار گیری ناعادلانه حکومت ایران از مجازات مرگ علیه اقلیتهای نژادی دگراندیش است».
پیشتر احسان فتاحیان، شهروند کرد 28 ساله به اتهام محاربه و «اقدام عليه امنيت ملی» از طريق عضويت در یکی از احزاب غیرقانونی مخالف کشور، اعدام شد.
آبان امسال عبدالجبار کرمی، نماینده سنندج نگرشهای قوه قضائیه را نسبت به جامعه کرد و اهل سنت، «تبعیضآمیز» دانست و از صادق لاریجانی خواست است این نگرشها را عوض کند.
اعتراض نمایندگان مجلس و دیدهبان حقوق بشر
همچنین در پی اعدام احسان فتاحیان و محکومیت شیرکو معارفی و حبیبالله لطیفی، جمعی از نمایندگان كرد مجلس در نامهای به رئیس قوه قضاییه خواستار تجدیدنظر در احكام اعدام جوانان کرد زندانی شدند.
دیدهبان حقوق بشر اعلام کرده است زینب جلالیان، رستم ارکیا، حسین خضری، انور رستمی، محمدامین عبدالهی، قادر محمدزاده، شرکو معارفی، مصطفی سلیمی، حسن تلعی، ایرج محمدی، رشید اخکندی، محمدامین اگوشی، احمد پولادخانی، سیدسامی حسینی و سیدجمال محمدی 15 فعال کرد دیگری هستند که در خطر اعدام قرار دادند.
بر اساس گزارش کمپین بینالمللی حقوق بشر، «پس از چین، ایران رکوردار بیشترین آمار اعدام در جهان است و آمار اعدام در زمان ریاستجمهوری محمود احمدینژاد بهشدت افزایش یافته است و این آمار در سال 2009 به دستکم 388 نفر رسیده است.»
مجمع عمومی سازمان ملل متحد، 30 آذر قطعنامهای را صادر کرد که در آن درباره نسبت به تکرار خشونتها علیه حقوق بشر در ایران عمیقا ابراز نگرانی شده است. در این قطعنامه، به افزایش موارد اعدام و سنگسار، اجرای آن در در ملاء عام تقبیح شده است.
لعنت بر احمدی و ولایت کثیف و مشابی
آیا وقت آن نرسیده کمی فکر کنیم و درایت خود را هم استفاده کنیم؟
آخر شما چه نتیجهای از این اعدامها می گیرید؟
آیا اعدام باعث میشود مردم بترسند و دیگر خشونت نکنند؟
آیا شما نمیدانید از هر پنج جوان ایرانی یکی دلش میخواهد مستقیما با شما مبارزهی قهر آمیز در قالب ترور و خرابکاری بکند؟
آیا فکر میکنید من جمله قبل را بدون دقت در بار معنائی آن گفتهام؟
آیا با خود فکر نکردید چرا یک دانشجو تروریست میشود؟
آیا مشاورین و متخصصین شورای امنیت ملی معتقدند اعدام این شخص لازم بوده و با توجه به عوارض بینالمللی آن نتایج مثبتی در جامعه میگذارد؟
آیا ممکن است همهی تروریستهائی که شما دستگیر کردهاید در خانوادهی خود اعدامی داشته باشند و شما تا بحال متوجهی معنا دار بودن این وجه مشترک نبودهاید؟
آیا ممکن است یک انسان شرافتمند مسئول و امکان بررسی این پیام را بخواند و همین موضوع ارتباط بین عملیات تروریستی و داشتن عزیزی اعدام شده را تحقیق و اگر صحت داشت به مسئولین شورای امنیت ملی ارائه کند؟