جرس در متنی که به نقل از گزارش بازپرس ویژه سازمان قضایی نیروهای مسلح درباره بازداشتگاه کهریزک منتشر کرده است، جزئیات مرگ سه نفر را به نقل از شاهدان روایت کرده است.
پایگاه خبری جنبش راه سبز (جرس)، از منابع خبری نزدیک به معترضان، متنی را منتشر کرده که میگوید بخشی دیگر از متن قرار نهایی سازمان قضائی نیروهای مسلح است. در این متن قضائی، شیوه رفتار افسران و ماموران بازداشتگاه کهریزک و نقش آنها در شکنجه و آزار بازداشتشدگان و نهایتا مرگ سه نفر در کهریزک گزارش شده است.
در این گزارش شاهدان و بعضی از متهمان پرونده کهریزک نحوه مرگ امیر جوادیفر، محسن روحالامینی و محمد کامرانی را در این بازداشتگاه توضیح دادهاند. قرار بازپرس، گزارشی است که برای نوشتن کیفرخواست علیه متهمان پرونده کهریزک به آن استناد شده است.
شمار زندانیان کشته شده در بازداشتگاه کهریزک به استناد قرار صادر شده توسط بازپرس، چهار نفر است اما در این بخش به وضعیت نفر چهارم، رامین آقازاده قهرمانی و نحوه جان باختن او اشارهای نشده است.
بازداشتگاه کهریزک یکی از بازداشتگاههای زیر نظر نیروی انتظامی بود که در نخستین هفتهها پس از بالاگرفتن اعتراضهای پس از انتخابات ریاست جمهوری خرداد 88، شماری از معترضان بازداشتشده به این مکان منتقل شدند.
براساس گزارشهای کمیسیون تحقیق و تفحص مجلس و سازمان قضائی نیروهای مسلح محمد کامرانی، امیر جوادیفر و محسن روحالامینی بر اثر شکنجه در این بازداشتگاه جان خود را از دست دادند.
براساس صورتجلسه ماموران کهریزک امیر جوادیفر، دانشجو و متولد سال 1363 در 19 تیرماه 1388 بازداشت و به بازداشتگاه کهریزک منتقل شد. او 23 تیرماه 1388 هنگام انتقال به زندان اوین در اتوبوس جان باخت.
محسن روحالامینی، متولد 1363 نیز 19 تیرماه 1388 بازداشت شده بود و 24 تیرماه 1388 در راه انتقال به اوین در اتوبوس بیهوش شد و در بیمارستان شهدای تجریش جان باخت.
محمد کامرانی، متولد 1370 بود. او نیز 19 تیرماه 1388 بازداشت و به کهریزک منتقل شده بود. او پس از انتقال به اوین و سپس به بیمارستان در 25 تیرماه 1388 جان باخت.
پس از انتشار خبر کشته شدن بازداشتشدگان در بازداشتگاه کهریزک، آیتالله علی خامنهای دستور داد این بازداشتگاه تعطیل شود. در زیر خلاصهای از این گزارش را میخوانید:
شهادت شاهدان درمورد امیر جوادیفر
به گفته شاهدان در کهریزک، ستوان سوم کاظم گنجبخش، استوار اکبر رهسپار و استوار محمد خمیسآبادی ازجمله مامورانی بودند که در زمان انتقال بازداشتشدگان از کهریزک به زندان اوین، آنان را مورد ضرب و جرح، بیحرمتی و شکنجه قرار دادند و رفتارشان با امیرجوادیفر نیز مانند دیگر بازداشتشدگان بود.
ماموران کهریزک، امیر جوادیفر را در شرایطی برای انتقال به زندان اوین سوار اتوبوس کرده بودند که دندههای او شکسته شده، قرنیه چشم او پاره شده، بینی و فک او شکسته شده و فرج کمیجانی، رئیس بازداشتگاه، به او شلاق زده بود. پیش از رسیدن اتوبوس به زندان اوین، امیر جوادیفر در بین راه جان باخت و جسد او را به کهریزک بازگرداندند.
در همین حال چهار نفری که همه در آن زمان سرباز وطیفه بودهاند، شهادت دادهاند که امیر جوادیفر هنگام انتقال از کهریزک به زندان اوین در اتوبوس جان باخته است.
چند تن از شاهدان در کهریزک در متن قرار بازپرس قوه قضاییه ایران گفتهاند که امیر جوادیفر بر اثر ضرب و جرح قبل از ورود به کهریزک و بیتوجهی کاملا عمدی پزشک کهریزک جان خود را از دست داده است. به گفته این شاهدان، پزشک معالج آقای جوادیفر به او گفته است: «بزرگ میشوی یادت میرود».
آنها همچنین شهادت دادهاند که تشديد برخوردهای فيزيكی در مسیر میان بازداشتگاه کهریزک و زندان اوین و ناديده گرفتن اعتراض بچهها به مسئولان که یادآوری میکردند «حالشان خوب نيست»، موجب مرگ امیر جوادیفر شده است.
سه شاهد دیگر به بازپرس پرونده کهریزک گفتهاند: ماموران کهریزک روز اول تمام بازداشتشدگان از جمله امیر جوادیفر را با آن وضعیت وخیم لخت کردند، سپس لباسها را وراونه بر تن آنها پوشاندند و با لوله آنها را کتک زدند؛ روز دوم آنها را روی آسفالت داغ میغلتاندند، با پای برهنه کلاغ پر و پامرغی میبردند در شرایطی که کف دستها، پاها و زانوهای آنها تاول زده بود.
یکی از بازداشتشدگان کهریزک به عنوان شاهد پرونده به بازپرس گفته است: 170 نفر را در یک اتاق 60 متری جا دادند؛ روز دوم اتاق را سمپاشی کردند که باعث وخیمترشدن حال زندانیان و تشنج آنها بهویژه امیر جوادیفر شد؛ شب سوم مسعود علیزاده را آویزان کردند و محمد طیفیل، سر وکیل بند، با قفل به سر و صورت او کوبید.
شاهدان در متن قرار بازپرس گفتهاند که با وجود پزشک و پزشکیار در کهریزک، بیشتر بازداشتشدگان به دلیل نبود هوای پاک، شرایط بهداشتی و فضای مناسب در قرنطینه دچار عفونت شده بودند و چشمهای امیر جوادیفر نیز عفونی شده بود. غذای روزانه بازداشتشدگان، دو وعده و هر بار نصف نان و یک چهارم سیبزمینی بوده است.
یکی از نظافتچیان کهریزک، نیز شهادت داده است که برخورد مسئولان زندان با این سه نفر خیلی بد بوده است و امیر جوادیفر به علت شکنجه، چشم خود را پیش از مرگ از دست داد.
اظهارات دو متهم پرونده
ستوان سوم کاظم گنجبخش، متهم پرونده کهریزک در متن قرار بازپرس گفته است: در آن لحظه چون متهمان با جرم سنگین داخل خودرو بودند و در آن محل نگه داشتند، چندین مرتبه با گوشی ایرانسل خودم قصد تماس با اورژانس داشتم ولی موفق نشدم و چون بقیه متهمین به علت گرما و عطش بسیار سر و صدا میکردند برای جلوگیری از هر گونه اتفاق احتمالی سریعا با رئیس زندان تلفنی تماس گرفتم.
آقای گنجبخش در این گزارش که گفته میشود متن قرار بازپرس است گفته: مرحوم جوادیفر، که در آن لحظه به نظر من هنوز زنده بود و توسط یکی دو نفر تنفس مصنوعی داده شد، با خودرو به بهداری زندان برگشت داده شد. چون در آن لحظه با توجه به آشنایی منطقه بهداری نزدیک سراغ نداشتیم و متهمان باید تا قبل از وقت اداری به زندان اوین تحویل میشدند.
آقای گنجبخش در مورد مرگ محسن روحالامینی هم گفته است: بعد از رسیدن به اوین به علت مسافت زیاد و شدت گرما چند نفر جدا از بقیه نشستند و علیرغم تاکید اینجانب به مسئول پذیرش بهداری اوین، کسی به بالین آنها نیامد در نتیجه با اورژانس ۱۱۵تماس گرفتند و به بالین ایشان آمد. بعد از بررسی اولیه سرنگ به وی تزریق کردند و گفتند که باید به بیمارستان منتقل شود.
آقای گنجبخش میگوید: زمانی که روحالامینی زمین افتاده بود من با لگد نزدم، با مسئول پذیرش اوین صحبت کردم که سریعا عوامل بهداری به بالین وی بیاید ولی اعلام کردند که به گفته عوامل بهداری افرادی را که روی زمین هستند پذیرش نکنند. بعد از آمدن عوامل اورژانس به زندان نیز به وی سرنگ تزریق کردند و گفتند که ایشان مواد مخدر مصرف کرده ولی گفتم مواد در اختیار آنها نبوده است. لحظهای که روی زمین بود به گمانم بر اثر تشنگی افتاده بود که توسط یکی از سربازها به دهان وی آب ریختیم ولی متاسفانه افاقه نکرد و از دهان وی کف بیرون آمده بود و با اورژانس به بیمارستان منتفل شد
محمدرضا کرمی معروف به محمد طیفیل یکی دیگر از متهمان این پرونده است که درباره مرگ امیر جوادیفر توضیح داده است. زندانیان کهریزک میگویند محمد طیفیل از «اوباش» سابقهدار بوده است که رئیس زندان و سرهنگ کمیجانی او را به عنوان سر وكیل بند بازداشتگاه کهریزک انتخاب کرده بودند.
محمد طیفیل در متنی که گفته میشود قرار بازپرس پرونده کهریزک است چنین گفته: یکی از کشتهشدگان به نام امیر جوادیفر را میشناسم که علت آشنایی با آن مرحوم، عفونت شدید چشمهایش بود که برای معالجه زیاد به پیش دکتر میآمد و آن دو تای دیگر را نمیشناسم.
او همچنین توضیح داده است: مشکلی دیگری که به وجود آمده بود، مرضی عفونی بود که تمام متهمان به آن دچار شده بودند که دور چشمهای آنها چرک زیادی جمع میشد. این موضوع به پزشک اعلام شد و گفت دارو میدهم که ندادند. فردای آن روز هم تمام متهمان به اوین منتقل شدند که پس از یک ساعت، جوادیفر را با «هایس» برگرداندند که مرده بود.
اظهارات شاهدان درباره کشتهشدگان دیگر
شاهدان دیگر که خود از بازداشت شدگان کهریزک بودهاند درباره چگونگی مرگ کشتهشدگان کهریزک گفتهاند: برخورد مسئولان با روحالامينی و جوادیفر و کامرانی مثل بقيه افراد بود و آقای جوادیفر دچار حملات قلبی و تنفسی میشد.
یکی از شاهدان گفته: در مورد مرگ اين اشخاص (جوادیفر، کامرانی و روحالامينی) میتوانم بگويم که هر سه جوان و کاملا سالم بودند و فقط به علت شكنجههايی که در آنجا دادند، فوت کردند.
به گفته یکی دیگر از شاهدان، در یک سالن پر از شپش، بدون هواکش و کولر و توالت کثیف بازداشتشدگان ازجمله این سه قربانی را زندانی کرده بودند.
به گفته این شاهد، آنها را با افراد معتاد و قاچاقچی در یک مکان جا داده بودند؛ گوشه چشم بازداشتشدگان پر از چرک شده بود و برخی به حالت سکته افتاده بودند و امیر جوادیفر از ناحیه چشم راست نابینا شده بود.
شاهدان علت جانباختن امیر جوادیفر در اتوبوس را بیتوجهی مسئولان کهریزک و محمد کامرانی و محسن روحالامینی را نبود بهداشت و عفونت اعلام کردهاند.
استوار اکبر رهسپار و ستوان سوم سیدکاظم گنجبخش، از متهمان پرونده کهریزک، گفتهاند که هیچگونه اطلاعی از وضعیت سلامت متهمان داخل اتوبوس نداشتند؛ اما شاهدان، علت مرگ امیر جوادیفر را بیاعتنایی آقای رهسپار دانستهاند که اجازه نداده بود به روحالامینی و امیر جوادیفر آب بدهند.
به گفته بسیاری از بازداشتشدگان استوار محمد خمیسآبادی، ابراهیم محمدیان، افسر نگهبان، گنجبخش و محمدرضا کرمی، معروف به محمد طیفیل، تمام بازداشتشدگان را کتک میزدند و روحالامینی، جوادیفر و کامرانی نیز با وجود چرک و زخم روی بدن و دور چشمها مستثنی نبودند.
در متن قرار بازپرس پرونده کهریزک، نام احمدرضا رادان، جانشین فرمانده انتظامی هم به عنوان یکی از متهمان پرونده عنوان شده اما در کیفرخواست دادستان از آقای رادان به عنوان متهم نامی برده نشده بود.