سی ان ان الان گزارش داد که مبارک به شرم الشیخ رفته انهم هتل .
ظاهرا مبارک به بازی با امریکا و مردم مصر مشغول است . اما تا کجا میتواند برود ؟
آمریکایی ها ( حتا اکثر جمهوری خواهان ) خواهان کنار رفتن تدریجی و آرام او هستند . اسرائیل و انگلیس و فرانسه اما هنوز تردید دارند که مبارک باید برود .
اما فقط دموکراسی خواهی آمریکایی ها نیست که در قاهره تحت آزمون سختی قرار دارد ، انسان دوستی و عدالت خواهی مارکسیست ها ، سوسیالیست ها ، انترناسیونالیست ها ، چپ ها تحت آزمونی بسیار سخت تر قرار دارد .
اینها که برای رفتن صدام خیابانهای شهر های اروپایی و شمال امریکا را لبریز کرده بودند و اشک تمساح میریختند ، حالا کجا هستند ؟
سندیکاهای کارگری فرانسه که برای صد تا کارگر در اینجا و آنجای جهان بیانیه میدهند و جنجال راه می اندازند کجا هستند ؟
آیا حمایت از مبارک که به گفته آنها نوکر امریکا و اسرائیل است ، دیکتاتور است ، دستش به خون  مردم فقیر مصر الوده است  در تعلیمات مارکسیستی آنها اشکالی ندارد اما اگر ۲۰ درصد معتر ضین به گفته همین مبارک خواهان تصاحب قدرت به نفع خودشان باشند ، توجیه کننده سکوت آنهاست ؟
چطور دیروز که علیه امریکا بدون ترس از متهم شدن به هم صدایی با صدام همه جا تظاهرات میکردند اشکالی نبود ؟ چطور امروز که علیه امریکا بدون ترس از هم صدا شدن با القاعده و طالبان از بمب گذاران ارتجاعی به نام مقاومت حمایت میکنند مسله ای نیست ؟
اما اینها ترسان هستند از اینکه اخوان المسلمین ممکن ا ست ( تاکید  میکنم ممکن است ) از حالت موجود سو استفاده کند بنا بر این ننگ حمایت از مبارک را به جان میخرند ؟
شاید هم چون مبارک اکنون جلوی خواست امریکا مبنی بر رها کردن قدرت ایستاده ، مورد احترام حس کور ضد آمریکایی اینها قرار گرفته ؟
چپ کور است . انسان دوست نیست . انها  ایدیولوژی دیکتاتوری طلب خودشان را دوست دارند .
این همه روشنفکر و فیلسوف و فعال سیاسی چپ  کجا هستند ؟
مردم مصر در تنهایی با به خطر انداختن جان خودشان بدون توسل به کوچکترین خشونتی دارند برگی زرین در تاریخ آزادیخواهی توده های بی شکل مردم جهان را ورق میزنند .
معلوم نیست چه پیش اید ؟ اما هر چه پیش اید تا اینجا پیروزی با آنهاست .
ممکن ا ست به خواست خودشان نرسند اما مگر دیگر انقلاب های تاریخی به خواست خودشان رسیدند ؟