در این مجموعه از مطالب، مردمک سعی دارد به آن چه - ظاهرا - در حاشیه انقلاب سال ۵۷ رخ داد بپردازد؛ حاشیه‌ای که رفته‌رفته خاطره تاریخی مردم از آن را شکل داد و‌ گاه از حاشیه به خود متن آمد.

۱۸ بهمن ۱۳۵۷

ستون «حرف‌های مردم» آیندگان

فوتبال به جای فیلم سینمایی

من علی عظیمی هستم. می‌‏خواستم خواهش کنم حالا که تلویزیون این مملکت هیچ برنامه‌ای جهت ارائه به تماشاگران خود ندارد و بیشتر کارکنان آن در اعتصاب هستند، به جای اینکه فیلم‌های کهنه و چندین‌بار نمایش‌داده‌شده یا مسابقه‌های والیبال تقریبا بدون تماشاگر را به خورد ما بدهد، لااقل هفته‌ای یک بار از فیلم‌های مسابقات فوتبالی که در آرشیو تلویزیون موجود است استفاده کند. این کار برایشان زحمتی ندارد.

تغییر رنگ

نادری هستم – تا آن جایی‌ که من یادم است، شهردار تهران بر مسند صدرات و ریاست تکیه داشته است و از این سفره گسترده بهره کافی برده و فکر می‌کنم به دو دلیل تغییر رنگ داده است، اول این‌ که خواسته از خواننده کوچه و بازار که همبستگی اعلام کرده است، عقب نماند و دوم این که به این شکل خواسته سرپوشی روی عدم کفایت و لیاقت خود در کلیه جهات بگذارد.

دیکتاتوری رسید

اسمم منوچهری است. دیکتاتوری‌ای که عده‌ای آن را نوید می‌دادند فرا رسید و آن همین دولت بازرگان است که هر کس با آن مخالفت کند، کافر شناخته خواهد شد.

کار بختیار یا مردم؟

خانه‌دار هستم. به بختیار تذکر دهید که رفتن شاه یا آزادی زندانیان سیاسی از کارهای سیاسی او نیست، بلکه این مردم بودند که توانستند به آن چه می‌خواهند دست یابند.

نگران دریافت چمدان

مهندس علی‌زاده هستم. هم‌زمان با ورود آیت‌الله خمینی به وطن، منتظر دریافت یک چمدان سوغاتی‌های گوناگون از جمله راه‌حل‌های سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و غیره و برای کلیه هموطنان‌ام بودم، متاسفانه تاکنون کوچک‌ترین خبری از رسیدن این چمدان دریافت نکرده‌ام و کم‌کم دارم از دریافت آن مایوس می‌شود.

ملاقات آن چنانی الیزابت تایلور

مهندس الف – آقا، بالاخره ما متوجه نشدیم که این اردشیر زاهدی چه کاره است؟ من فکر می‌کنم که ایشان برای این که باز هم بتواند با الیزابت تایلور ملاقاتی آن چنانی داشته باشد خود را به سفارت چسبانده.

فرصت ۴۸ ساعته به بختیار

عطاری هستم. به ملت پیشنهاد می‌کنم ۴۸ ساعت به بختیار فرصت فکر کردن بدهند تا بداند، نمی‌تواند و قادر نخواهد بود بر مردم حکومت کند.

در کجای اسلام است؟

م، ج – در جریانات اخیر، بعضی از مردم شهرستان میانه را به بهانه بی‌دینی و یا ساواکی‌بودن کشته‌اند و یا منازل آنان را به آتش کشیدند، می‌پرسم در کجای اسلام قید شده است که مسلمانان می‌توانند دست به چنین اعمالی بزنند.

چگونه می‌توانم؟

اسمم قهرمان است. کارمند دولت هستم و دفترچه خدمات‏درمانی هم دارم. فردی بیمار هستم که از ناراحتی کلیه رنج می‌برم و مجبور هستم در هفته روزی سه‌ بار به بیمارستان «به‌آور» مراجعه کنم تا مدت ۶ ساعت دستگاه کلیه‌ مصنوعی به بدنم وصل شود، به تازگی مسئولین بیمارستان می‌گویند که تنها در هفته هزینه یک جلسه را قادر خواهیم بود بپردازیم و دو روز دیگر هفته را که هر نوبت ۳۴۵۰ ریال هزینه دارد باید خودت بپردازی. من با حقوق بازنشستگی که دارم چه طور می‌توانم از عهده این هزینه برآیم؟

تکلیف من چیست؟

من یک صاحب‌خانه هستم. مدت‌ها پیش طبقه‌ای از ساختمان مسکونی خود را به یک آمریکایی اجاره دادم، ولی در بحبوحه ناآرامی‌ها او به همرا خانواده‌اش ایران را ترک کرد. دیشب روی دیوار خانه‌ام نوشته‌اند، «در این خانه یک جاسوس آمریکایی» زندگی می‌کند، تکلیف من چیست؟

توصیه به بختیار

اسم من امامی است. به آقای بختیار می‌گویم، اگر شما وطن خود را دوست دارید، مردم را هم دوست داشته باشید، پس راهنمایی‌های آیت‌الله خمینی را بپذیرید و در سنگر دیگری به مملکت خدمت کنید.

نجات‌بخش مرغ‌ طوفان

حسنی هستم. آقای مکارم شیرازی در مقاله‌ای نوشته است، «آقای بختیار شما مرغ طوفانید ولی این موج طوفان نیست، بلکه صاعقه است». می‌خواستم بگویم، صاعقه یکی از بلایای آسمانی است و ما مسلمانان برای مقابله و رفع شر بلا نماز آیات می‌خوانیم، باشد که نجات‌بخش مرغ‌ طوفان باشیم.

ستون «کیهان و شما»

پرونده‌سازی

مهدی کیانی‌فرد - ادعا می‌شود که جواد شهرستانی شهردار تهران فاسد است و پرونده‌های زیادی در اختلاس و فساد دارد. می‌خواستم بدانم چرا تا دیروز این پرونده‌ها رو نشده و ایشان شهردار مورد اعتماد دکتر بختیار بودند و از دیروز که آقای شهرستانی نسبت به انقلاب مقدس ایران و رهبری امام خمینی اعلام وفاداری کردند، این پرونده‌های تباهی عنوان شد. من از آقای شهرستانی دفاع نمی‌کنم و معتقدم که ایشان اگر مرتکب خلافی شده‌اند حتما در حکومت ملی آینده ایران محاکمه و به کیفر خواهند رسید ولی می‌دانم که قصد از عنوان‌کردن آن، فقط و فقط تسویه‌حساب است و مردم ایران این آگاهی را دارند که فریب این توطئه را نخورند.

تکلیف ما چیست؟

م، د - اخیرا عده‌ای به در خانه‌ها مراجعه می‌کنند و به بهانه ایجاد کتابخانه و مرمت مسجد تقاضای پول می‌کنند و اگر به آن‌ها پول ندهیم، فورا ما را دشمن خمینی می‌نامند و شروع به تهدید می‌کنند. تکلیف ما با این افراد چیست؟

شما حق ندارید

احمد علی‌زاده، اصفهان ۱- روزنامه را آن‌قدر به مذهبی‌ها اختصاص داده‌اید که حوصله ما سر رفته است. ۲- شما حق ندارید اسامی تازه خیابان‌ها را که گروهی متعصب بیهوده آن‌ها را عوض می‌کنند، بنویسید چون باعث سرگردانی مردم می‌شود.

باید چوب و سنگ بخوریم

میترا معزی - اگر عده‌ای یک‌روز خواستند راهپیمایی کنند و حرف‌شان را بزنند، باید چوب و سنگ بخورند؟ روز پنج‌شنبه دو هفته پیش برای قانون اساسی به راه‌پیمایی پرداختیم. اما زیر پل شاه‌رضا به طرف سعدی عده‌ای سنگ‌باران‌مان کردند. من سنگ به سرم خورد. دوست‌ام هم همین‌طور.دوست‌ام را برای پانسمان به بیمارستان امیر اعلم بردم. خانمی که در آن‌جا کار می‌کرد از پانسمان مجروح خودداری کرد و گفت «چشم‌تان کور، می‌خواستید در تظاهرات فرمایشی شرکت نکنید».

اعصاب‌ام خرد شده است

شعارهای انقلابی روز را به صورت آهنگ‌های سخیف و چندش‌آور خوانندگان لاله‌زاری ضبط کرده و نوار آن را می‌فروشند. این کار زشت را عده‌ای سودجو کرده‌اند. باید جلو این‌ها را گرفت. از شنیدن یکی از این نوار‌ها اعصاب‌ام خرد شده است.