یافته مطالعه جدید در بریتانیا نشان می‌دهد که چگونگی فکر کردن افراد به مرگ روی چگونگی رفتار آن‌ها در زندگی اثر دارد.
پژوهشگران این مطالعه که قرار است در شماره آینده مجله «علوم روان‌شناختی» منتشر شود از افراد خواستند که به مرگ بیاندیشند اما به برخی گفتند در زمینه‌ای انتزاعی و برخی دیگر در زمینه‌ای معین و شخصی به آن فکر کنند.
یافته‌ها نشان داد افرادی که به طور خاص در باره مرگ خودشان اندیشیده بودند در باره اهدای خون، دغدغه اجتماعی بیشتری از خود نشان دادند.
پیشتر هم تحقیق دیگری در این حوزه نشان داده بود که رویارویی با واقعیت مرگ حتی در صورتی که فرد خود آن را تجربه نکرده باشد دارای اثرات مثبت برای افراد است.
مثلا چندی پیش یافته یک پژوهش که در «مجله انجمن پزشکی کانادا» منتشر شد نشان داد که حتی بسربردن در کنار افرادی که در حال مرگ هستند فهم بهتری از معنای زندگی به شخص می‌دهد، به او کمک می‌کند معنوی‌تر باشد و به مرگ خود بیشتر فکر کند.
لورا ای.آر.بلاکی، و فیلیپ جی.کوزولینو در دانشگاه اسکس از 90 نفر از مردم در مرکز یکی از شهرهای بریتانیا برای انجام این تحقیق استفاده کردند. از برخی خواسته شد که به پرسش‌های عمومی در باره مرگ پاسخ دهند. مثلا در باره افکار و احساسات‌شان در باره مرگ و این که پس از این که مردند چه اتفاقی برایشان خواهد افتاد. از برخی دیگر خواسته شد که مرگ را در یک آتش‌سوزی آپارتمان تصور کنند و سپس بگویند که فکر می‌کنند چگونه با این تجربه روبرو می‌شوند و خانواده شان چگونه واکنش نشان خواهند داد. گروه کنترل مطالعه نیز در باره درد دندان فکر کردند.
سپس به شرکت‌کنندگان مقاله‌ای برای مطالعه داده شد، مقاله‌ای که در باره اهدای خون بود و گفته میشد که از بی.بی.سی گرفته شده است.
اما موضوع مقاله برخی از شرکت‌کنندگان در باره اهدای زیاد خون در جامعه بود و نشان می‌داد که نیاز به خون، کم است. محتوای مقاله برای برخی دیگر کاملا عکس مورد قبلی بود یعنی گفته میشد که اهدای خون در جامعه در پایین‌ترین حد خود است و نیاز زیادی به خون وجود دارد.
پس از خواندن مقاله جزوه‌ای به شرکت‌کنندگان داده شد که در باره ثبت‌نام فوری برای آن روز در یک مرکز خون بود و از آن‌ها خواسته شد که تنها در صورتی این جزوه را دریافت کنند که مایل به اهدای خون هستند.
افرادی که در باره مرگ به طور کلی فکر کرده بودند با خواندن مقاله مربوط به کمبود خون برانگیخته شدند و جزوه بیشتری گرفتند یعنی وقتی دانستند که نیاز به خون هست حاضر شدند خون بدهند. اما افرادی که به مرگ خود اندیشیده بودند صرف نظر از محتوای مقاله خوانده شده، به گرفتن جزوه اقدام کردند به عبارت دیگر تمایل آن‌ها برای اهدای خون ربطی به میزان نیاز به این ماده نداشت.
بلاکی با بیان این که «مرگ انگیزه‌ای بسیار قوی است» براین باور است که افراد از محدودبودن زندگی شان آگاهند و این آگاهی یکی از بهترین هدایایی است که در زندگی انسان وجود دارد و برای زندگی و دنبال‌کردن اهداف مهم به انسان‌ها انگیزه می‌دهد.
وقتی مردم به مرگ در حالت کلی آن می‌اندیشند احتمالا از آن بیشتر می‌ترسند در حالی که فکر کردن به طور خاص در باره مرگ خودشان « باعث می‌شود که فرد، فکر مرگ را با زندگی خود بیشتر درآمیزند.»
تفکر درباره مرگ خود به صورتی شخصی‌تر و واقعی‌تر می‌تواند باعث شود افراد به ارزش‌های زندگی بیشتر فکر کنند.
