مشاور ارشد میر حسین موسوی میگوید که سخن از آشتی ملی و انتخابات آزاد تا هنگامی که روندها و روشها عوض نشده و رهبران جنبش در زندان هستند و اجازه فعالیت آزادانه ندارند «بیمعنی» است.
اردشیر امیر ارجمند، دیروز ۱۷ خرداد ماه، در گفتوگو با وبسایت کلمه گفت همبستگی ملی و آشتی ملی از طریق بده و بستانهای قدرت طلبانه در پشت درهای بسته و در دالانهای تاریک اتفاق نمیافتد.
مشاور میرحسین موسوی همچنین گفت که ما با حکومتی سر و کار داریم که بدیهیترین حقوق انسانی را رعایت نمیکند. و در عینحال پرسیده است «چگونه انتظار دارند مردم به آنها اعتماد کنند؟»
این فعال سیاسی راه حل جلب اعتماد مردم را «آزاد کردن زندانیان و رهبران جنبش، آزاد گذاشتن احزاب و مطبوعات و حذف نظارت استصوابی» دانسته است.
میرحسین موسوی و مهدی کروبی به همراه همسرانشان از حدود چهار ماه پیش که در حمایت از قیام مردم مصر و یمن مردم را به راهیپیمایی دعوت کردند در حصر خانگی به سر میبرند و ارتباط آنها با خارج از منزل قطع شده است.
آقای امیرارجمند میگوید که «قطعا هیچ تغییری در مواضع رهبران جنبش سبز ایجاد نشده است، صحت مواضع آنها حتی برای دشمنانشان ثابت شده است و آنها هرگز بر سر منافع مردم و منافع ملی معامله نکردهاند و نخواهند کرد».
این مشاور ارشد با توصیه به مسئولان دولت ایران از آنها خواست که «توبه کنند و از مردم عذر خواهی و طلب بخشش کنند» و گفت اگر «مطالبات بر حق مردم غائله است و ختم شده است، چرا اجازه نمیدهند یک بار برای همیشه این امر به همه ثابت شود و اجازه یک راهپیمایی مسالمتآمیز بدهند».
در آستانه سالگرد انتخابات ۲۲ خرداد، «شورای هماهنگی راه سبز امید» نزدیک به رهبران مخالفان دولت روز سهشنبه دهم خرداد با انشتار بیانیهای از مردم دعوت کرد تا «راهپیمایی سکوت» برگزار کنند.
آقای امیرارجمند، ۲۲ خرداد را آزمونی برای حکومت دانسته است، چرا که نشان خواهد داد آیا حکومت معترضانی را که خواستههای خود را به مسالمتآمیزترین شکل ممکن نشان میدهند، تحمل خواهد کرد یا نه.
این در حالی است که اعتراضهای مردمی به نتایج انتخابات ریاستجمهوری که در دو سال گذشته به بروز ناآرامیهای در خیابانهای تهران و دیگر شهرهای ایران منجر شد، بارها توسط نیروهای نظامی و امنیتی به شدت سرکوب شده است.
او که انتخابات آزاد و سالم را مناسبترین و مسالمتآمیزترین راه گذر به دموکراسی دانسته است، گفت که تاکید بر انتخابات برای همه اهمیت ویژهای دارد، شاید بتوان گفت انتخابات برای ما هم استراتژی است هم تاکتیک.
اردشیر امیر ارجمند در حالی شرایطی را برای برگزاری انتخابات آینده مطرح کرده است که سید محمد خاتمی، رئیسجمهوری دولت اصلاحات نیز اوایل خرداد ماه «جلوگیری از دخالت نیروهای امنیتی و نظامی در انتخابات» را از شروط برگزاری انتخابات سالم اعلام کرده بود.
او پیش از این در دی ماه سال گذشته، آزادی زندانیان و ایجاد فضای آزاد برای همه احزاب و گروهها را از شرایط اصلاحطلبان برای حضور در انتخابات آینده مجلس ایران اعلام کرده بود.
نمایندگان اصولگرای مجلس در واکنش به سخنان رئیس جمهوری سابق ایران، او را یکی از «سران فتنه» بر شمرده و گفتند که او «جایی در نظام ندارد» و همچنین احمدی جنتی، دبیرشورای نگهبان گفت که نیازی به حضور آنها در انتخابات نیست.
در دو سال گذشته از اعتراضهای پس از انتخابات ریاست جمهوری خرداد ۸۸، مقامهای جمهوری اسلامی این اعتراضها را «فتنه» میخوانند و از عبارت «سران فتنه» در اشاره به چهرههای سیاسی حامی اعتراضها استفاده میکنند.
مشاور میرحسین موسوی درمورد درگذشت هاله سحابی در هفته گذشته گفت که «اجازه نمیدهید تشییع جنازه یک فرد مومن و ملی برگزار شود. دختر او را در حین مراسم پدر مورد حمله قرار میدهید و شهید میشود، چگونه و با چه معیاری از امنیت برای منتقدان صحبت میکنید؟»
اشاره آقای ارجمند به سخنان آیتالله خامنهای، رهبر جمهوری اسلامی است که سه روز پیش گفت: اگر برادران مومن و کسانی را که به اصل نظام و اسلام معتقدند اما از لحاظ فکری با ما مخالفند مورد اهانت و ایذا و آزار قرار دهیم از خط امام منحرف شدهایم.
سردار مدحی تاجر الماس ، ساوامایی در آمد . خودنویس معمولا این آدمها را بزرگ میکند و نوری زاده اخبارش را از اینها میگیرد .
چی عرض کردم ؟
این طائب با ان سیستم فراماسونری مارکسیست های روسی و ک گ ب و پوتین چه ها نمیکنند .
به همین دلیل است که بنده به همه کسانی که مبارزین قدیمی ، آزادیخواهانی که عمری را در راه دموکراسی و آزادی خواهی گذشته اند ، رهبران ملی ، ملی مذهبی ، لیبرال را میکوبند شک دارم که از نوع همین مدحی باشند و کبیری و شهبازی ، نیک آهنگ و عباس میلانی و الهه بقراط و ادیب زاده و اسماعیل خوئی و ......
چطور میشود به کسانی که دکتر مصدق رهبر ملی و آزادیخواه و دموکرات ایران را لجن مال میکنند اعتماد کر د؟
ان چمدان پر پول ناصر هم لابد از همین جا آمده .
این بلی بلی گوش و zed و sja و aar و حق و ناشناس و کورش از تهران و سکینه از آشتیان و peerooz و حافظه تاریخ و سحاب سپهری و داریوش اریایی و .... هم همین مدحی ها هستند که حالا ساکت هستند .
آیا باید به بازرگان اعتماد کرد که عمری را برای آزادی و دموکراسی مبارزه کرد یا نیک آهنگ ؟ یا نوری الا ؟ یا اله بقراط ؟
آیا باید به سحابی اعتماد کرد یا طالعی ، ادیب زاده ، عباس میلانی ، ....؟
نسلی از مبارزین واقعی دارند پیر میشوند و از بین میروند . این نسل امتحانش را در ۳۲ ، ۵۷ ، ۶۰ ، ۷۶ ، ۸۸ داده .
نسلی جدید از ۷۶ به بعد به صحنه آمده اند و خیلی هم جنجال میکنند و چلنگریست هستند . اینها با توجه به قدرت گرفتن ساواما و اتحاد شوم ان با ک گ ب و حزب توده به نهایت جنایت کاری مافیایی و چهره سازی و جاسوس گماری و حتا جنبش سازی قلابی و رهبر تراشی رسیده اند ، این نسل کاریکاتوریست ها ، روزنامه نگاران زیر علف سبز شده ، بلاگر های فاشیست هتاک ، فعالین سیاسی ، اجتماعی ، ادبی استنفورد نشین و کلمبیا نشین و مرکز تحقیقات استراتژیک نشین و کنگره و سنای امریکا سیاه کن و ....
که بر حسب اتفاق همه ضد ملی و ضد لیبرال دموکراسی و چپ روسی و با نقاب بختیاریسم روسی هستند و همه تاریخ ایران را دستکاری میکنند ، مصدق و بازرگان را لجن مالی میکنند ، به جنبش سبز حمله میبرند که چرا روسی نیست ، ملی مذهبی ها را به وجود آورنده فقاهت استالینیستی مینامند ، اما کلامی علیه چپ ها ، کانون نویسندگان سکوت روسی ، کاسترو ، توده ایها ، فدائیها ، بلاروس ، چاوز نمیگویند ، گاهی به رضا پهلوی هم حمله میکنند و او را زیادی دموکرات میدانند ، به احتمال قریب به یقین ساخته دست همین ساواما و ک گ ب هستند .
به اینها مشکوک باشیم بهتر است .
به امید روزی که گند کار نوری الا و نیک آهنگ و بقیه مارکسیست های روسی در بیاید .
من پیش بینی کرده بودم ( دیروز ) که طائب زیاد دست و دلباز است ولی نمیدانستم الماس میدهد !
اما هنوز دستمزد پوتین و عربستان سعودی مشخص نشده .