خبرگزاری کار ایران، ایلنا گزارش کرده که «بیش از ده هزار کارگر» به جمع امضاکنندگان نامه اعتراضی ده هزار کارگر دیگر پیوستند و خطاب به وزیر کار، ضمن هشدار درباره افزایش شدید هزینههای زندگی، خواستار افزایش فوری حداقل دستمزدها در ششماه باقیمانده سال شدند.
کارگران در این نامه که روز شنبه یکم مهر خطاب به عبدالرضا شیخالاسلامی منتشر شده، نسبت به «عدم پرداخت دستمزدها، بیکارسازیها، قراردادهای موقت، ناامنی شغلی، دستمزدهای به شدت زیر خط فقر» اعتراض کردند.
پیش از این در ۲۷ خرداد نیز، بیش از ده هزار کارگر با انتشار نامهای خطاب به او نسبت به روش اجرای قانون هدفمندی یارانهها و همچنین تهیه پیشنویس اصلاحیه قانون کار اعتراض کردند و گفتند که زندگی برای میلیونها کارگر «مشقتبار» شده است.
در نامه امروز نیز، آنها با تاکید بر اینکه فاصله بین درآمد و هزینههای جاری زندگی به «مرز فاجعهباری» رسیده و «هستی و حیات خانوادههای کارگری را در معرض نابودی قرار گرفته»، خواستار افزایش درآمد خود در ششماه پایان امسال شدند.
به گفته آنها، افزایش سرسام آور قیمتها در طول یکسال گذشته در حالی صورت گرفته که میانگین دستمزد کارگران در این مدت فقط ۱۳ درصد افزایش پیدا کرده و به میزان ۳۰۰ تا ۷۰۰ هزار تومان در ماه بوده و بسیاری از دستمزدها نیز پرداخت نشده است.
این کارگران گفتهاند که از زمان نامه اول تا دومین نامه اعتراضی، در دهها کارخانه بزرگ و متوسط و کارگاهها مزایای کارگران قطع شده و وزیر کار هنوز در این مدت «زحمت پاسخگویی» به آنها را نداده است.
این اعتراضکنندگان که از هشت استان اصفهان، تهران، کردستان، یزد، خوزستان، آذربایجان شرقی، مازندران و مرکزی هستند، نوشتهاند که وزیر کار حق تعیین قیمت فروش نیروی کار را سلب کرده اما حق تعیین حداقل دستمزد را برای خود نگاه داشته است.
از طرف دیگر، ایلنا نوشته است که حقوق حدود ۳۹۰ هزار تومانی برای کارگران در سال ۱۳۹۱ با نرخ تورم و دلار ۱۹۰۰ تومانی در اسفند ماه گذشته تعیین شده بود و اکنون با دلار حدودا ۲۵۰۰ تومان، قدرت خرید کارگران بیش از ۳۰ درصد کاهش یافته است.
در ایران طی سالهای گذشته اعتراضهای کارگری همواره خبرساز بوده است اما از ابتدای امسال تا کنون، اعتصابها و جمعهای کارگری به خاطر نادیدهگرفتن حقوق و عدم پرداخت دستمزدها و بیکاری آنها توسط صدها کارگر صورت گرفته است.
تنها در شهریور ماه، یکصد کارگر شرکت آونگان اراک به در اعتراض به بیکاری خود اعتراض کردند و کارگران کارخانه قند اهواز با اعلام عدم دریافت دستمزد طی ۱۸ ماه و کارگران واحد تولیدی نساجی مازندران بیش از ۲۵ ماه تجمع زدند.
رئیس اتحادیه کارگران قراردادی و پیمانی ایران نیز در این زمینه گفته است که از ابتدای سال ۹۱ تا کنون، بیش از سه هزار کارگر قراردادی از واحدهای تولیدی اخراج شدهاند.