در این مقاله انواع مختلف خشونت مردان علیه زنان از نگاه آماری بررسی شده‌است

اخیرا گزارشی در چند سایت خبری از جمله هرانا، ایسنا و خبر آنلاین منتشرشد که می‌گوید حداقل یک زن از هر پنج زن در دنیا در طول زندگی‌خود از سوی حداقل یک مرد مورد خشونت قرار گرفته‌اند.

هرانا در گزارش خود با اشاره به این‌که آمار معتبری در باره فراوانی و درصد خشونت‌ نسبت به زنان در ایران وجود ندارد به پژوهشی اشاره می‌کند که در سال 1381 انجام شده است.

این تحقیق با عنوان «همسرآزاری و عوامل موثر بر آن» و با مطالعه زنان متاهل مراجعه‌کننده به شش مرکز بهداشتی، درمانی تحت پوشش دانشگاه تهران نشان داد که واکنش زنان در مقابل همسرآزاری بيشتر تحمل (50 درصد)، قهر (43 درصد)، مراجعه به مراکز مشاوره (5/2درصد) و مراجع قانونی (5/6 درصد) بوده است.

خشونت علیه زنان چیست و در چه سطحی اعمال می‌شود؟

سازمان ملل متحد خشونت علیه زنان را یک عمل خشونت بار با پایه جنسی تعریف می کند که غالبا منجر به آسیب یا رنج جسمی، جنسی، یا روانی زنان می‌شود. تهدید به انجام چنین اعمالی از سوی مردان، و یا محرومیت اجباری زن از آزادی‌های خود چه در زندگی خصوصی و چه در اجتماع نیز در این تعریف گنجانده‌شده‌است.

اشکال مختلف خشونت علیه زنان عبارتند از سوءاستفاده جنسی، جسمی، یا عاطفی شریک زندگی، سوءاستفاده جسمی یا جنسی اعضای خانواده یا دیگران، آزار یا سوءاستفاده جنسی از سوی افراد مسئولی مانند معلم، پلیس، یا کارفرما،قاچاق برای کار یا عمل جنسی اجباری، اعمال سنتی به اجبار مانند ختنه دختران در برخی فرهنگ‌ها، ازدواج کودکان، خشونت مربوط به جهیزیه دختران و زنان، کشتن زنان به نام حفظ آبروی خانواده، و نیز سوءاستفاده جنسی نظامدارزنان در موقعیت‌های جنگی.

آمار ابزار قدرت‌مندی برای دسترسی به دامنه انکار حقوق انسانی زنان و خشونت به آنان محسوب می‌شود.

برخی از یافته‌های آماری معتبر جهانی

آمار در سطح جهانی نشان‌می‌دهد که یک زن از هر سه زن درجهان مورد ضرب وشتم قرار‌می‌گیرد، مجبور به روابط جنسی می‌شود و یا به صورت‌های مختلف مورد سوءاستفاده از سوی نزدیکان خود قرارمی‌گیرد.

براساس آمار سازمان عفو بین‌الملل یک زن از هر چهار زن در دوران بارداری مورد سوءاستفاده قرارمی گیرد.

دربریتانیا در سال 1999، 37 درصد زنان قربانی جنایت از سوی شریک قبلی یا کنونی زندگی خود کشته شده‌بودند در حالی‌که فقط 6 درصد مردان قربانی جنایت از سوی شریک زندگی خود به قتل رسیده‌بودند.

در آمریکا هر 18 دقیقه یک زن مورد ضرب‌و شتم قرارمی‌گیرد.

در پرو 70 درصد همه جرائم گزارش‌شده به پلیس زنانی را دربرمی‌گیرد که به وسیله همسران خود مورد ضرب‌وشتم قرارگرفته‌اند.

یک زن از 7 زن متاهل در سطح دنیا از سوی همسران خود مجبور به عمل جنسی می‌شوند و 25 درصد اجبار به اعمال جنسی در زندگی زناشویی اتفاق می‌افتد.

در آمریکا براساس آمار منتشره هر 6 دقیقه به یک زن تجاوز می‌شود.

تجاوز در نزاع‌های بین گروه‌ها و یا شرایط جنگی در مناطق مختلف دنیا به‌طور گسترده به عنوان یک سلاح جنگی در فروپاشی روانی نیرو‌های طرف مقابل مورد استفاده قرار گرفته‌است، ازجمله در مکزیک، رواندا، کویت، کلمبیا یا یوگسلاوی سابق.

پزشکان حقوق بشر در یکی از گزارش‌های خود نوشتند که در دوران جنگ در یوگسلاوی سابق 20 هزار زن و دختر در طی نخستین ماه‌های جنگ مورد تجاوز قرار گرفته‌اند.

طبق آمار سازمان بهداشت جهانی 85 تا 115 میلیون دختر و زن در دنیا تحت یکی از انواع ختنه قرار گرفته‌اند و هر سال تخمین زده‌می‌شود 2 میلیون دختر این سنت دردناک را که پیامد‌های جسمی و روانی زیان‌باری دارد تجربه می‌کنند.

سازمان عفو بین‌الملل در گزارش خود می‌نویسد که هر روز 6000 دختر تحت عمل دردناک ختنه قرار می‌گیرند.

دیده بان حقوق بشر گزارش می‌دهد که سالانه بین 200 تا 300 هزار زن به اروپا قاچاق می‌شوند.
قاچاق زنان در بسیاری از مناطق دنیا انجام می‌‌شود اما به خصوص در کشور‌های آسیای هم‌اکنون به وضع خطرناکی رسیده است.

در هند به طور متوسط روزانه 5 زن در جدال‌های مربوط به خشونت‌های مربوط به جهیزیه سوزانده می‌شوند و این در حالی‌است که بسیاری از موارد اصلا گزارش نمی‌‌شوند.

گزارش‌های منتشره در باره خشونت علیه زنان کارگر مهاجر نشان می‌دهد که مثلا در خاورمیانه و منطقه خلیج فارس 1.2 میلیون زن که عمدتا آسیایی هستند به عنوان خدمتکار کار می‌کنند.

در این مورد گزارش مستقل دیده‌بان حقوق بشر خاورمیانه حاکی از آن است که زنان مهاجر کارگر در کویت غالبا مورد ضرب وشتم و آزار جنسی قرار می‌گیرند که به‌دلیل نداشتن کارت هویت قادر به بازگشت هم نیستند.

خشونت علیه زنان گاه حتی از سوی مراجع رسمی، پلیس و اعضای وابسته به نهادهای قانونی و یا نظام دادگستری کشورها صورت می‌گیرد. بر اساس گزارش سازمان عفو بین‌الملل هزاران زن در دنیا در درون زندان‌ها به طور نظام‌دار مورد تجاوز قرار می‌گیرند.

به دلیل همه این خشونت‌ها وبسیاری دیگر که یا در این‌جا سخنی از آن‌ها به‌میان نیامده و یا تاکنون هیچ سازمان یا ارگان بین‌المللی بی‌طرف نتوانسته از آن اطلاع حاصل کند بان کی‌مون رییس سازمان ملل متحد در سال 2008 فعالیت نظام‌داری را با عنوان «اتحاد برای پایان بخشیدن به خشونت علیه زنان» راه‌اندازی کرد که هدف آن پیشگیری و حذف خشونت علیه زنان و دختران در تمام دنیا تا سال 2015 است.

بان کی مون در بخشی از سخنانش گفت که خشونت علیه زنان به هیچ شکلی، در هیچ شرایطی و از سوی هیچ‌یک از رهبران سیاسی یا دولتی قابل تحمل نیست.

او در پیام خود چنین گفت «همه ما، مردان و زنان، سربازان و حافظان صلح، شهروندان و رهبران مسئولیت داریم تا به پایان دادن به خشونت علیه زنان یاری رسانیم. کشورها باید به تعهدات خود عمل کنند و از خشونت نسبت به زنان جلوگیری کرده و عاملان آن را به عدالت بسپارند و به جبران و دل‌جویی از قربانیان خشونت بپردازند. هریک از ما باید صدایمان را در خانواده‌های خود، محل کار و اجتماعات مختلف بلند کنیم تا این اعمال خشونت‌آمیز علیه زنان پایان یابد.»