مدیرکل محیط زیست سیستان و بلوچستان می‌گوید یک قلاده پلنگ در ارتفاعات خاش این شهرستان به دلایل نامعلومی مرده است. این در حالی است که طی یک ماه گذشته گزارش سه مورد دیگر از مرگ پلنگ ایرانی منتشر شده است.
خسرو افسری روز یکشنبه، ۱۴ آبان به خبرگزاری مهر گفت که روی بدن این پلنگ نر که بیش از ۲۰ سال سن دارد و چند روزی از مرگش می‌گذرد، هیچ نشانی از گلوله، ضرب و جرح دیده نمی‌شود.
او در عین حال گفته است هر چند احتمال مسمومیت این پلنگ هم وجود ندارد اما برای اطمینان از این موضوع از پلنگ مرده که جسدش بوی تعفن گرفته، نمونه‌برداری شده که نتیجه آن طی دو هفته آینده مشخص می‌شود.
ارتفاعات خاش که جسد پلنگ مورد نظر در آن پیدا شده است در ۱۴۰ کیلومتری شهرستان گوهر کوه سیستان و بلوچستان قرار دارد، به همین دلیل مدیرکل محیط زیست این استان احتمال مسموم شدن این پلنگ را کم می‌داند و می‌گوید این احتمال هم وجود دارد که حیوان بر اثر مرگ طبیعی مرده باشد.
بر اساس این خبر، مرگ این پلنگ از سوی یکی از افراد محلی به اداره محیط زیست سیستان و بلوچستان گزارش شده است. در ارتفاعات خاش بیش از ۱۰ قلاده پلنگ شمارش شده است.
کشته شدن پلنگ در استان فارس و گلستان
خبرگزاری مهر با اشاره به مرگ این پلنگ نوشته است که طی یک ماه گذشته سه گزارش مشابه دیگر هم منتشر شده است. روزنامه قانون ۲۸ مهرماه با انتشار تصاویری از مرگ یک پلنگ نوشت که یکی از ساکنان پشتکوه ممسنی استان فارس پس از کشتن یک پلنگ با پنج گلوله و ضربات تبر جسد آن را هم سوزاند.
شغل ساکنان این منطقه عشایرنشین که در همسایگی استان کهگیلویه و بویراحمد قرار دارد دامداری و کشاورزی در زیر اشکوب‌های جنگل‌های بلوط است.
پس از این اتفاق، استاندار و رئیس سازمان حفاظت از محیط زیست این منطقه دستور بررسی ماجرا را دادند و ماموران محیط زیست اعلام کردند که یازده روستای این منطقه مورد بازبینی قرار گرفته و تلاش‌هایی برای بازداشت متخلفان انجام شده است. جریمه کشتن این حیوان در معرض انقراض در ایران، ۸۰۰ هزار تومان است.
ششم آبان هم خبری از کردکوی استان گلستان منتشر شد که در آن به مرگ یک پلنگ اشاره شده بود. گفته شد که این پلنگ به دلیل خوردن طعمه مسموم کشته شده است.
شهرام امیری شریفی، مدیرعامل انجمن دیده‌بان حقوق حیوانات پس از این اتفاق به نقل از مهرام زواریی، کارشناس حیات وحش در کردکوی به خبرگزاری میراث فرهنگی گفت که «پلنگ ماده چندی قبل از مرگ مورد اصابت گلوله قرار گرفته بوده و به دلیل ضعف ناشی از این گلوله از شکار جانوران بزرگ ناتوان بوده و به شکار تشی روی آورده بود.»
به گفته این کارشناس حیات وحش، تیغ‌های تشی هنگام شکار باعث کور شدن چشم چپ پلنگ شده بود.
«تَشی یا سیخور» جانوری پستاندار و بزرگ‌ترین جونده ایران است که بدنش با پوششی از تیغ پوشیده شده است و هنگامی که احساس خطر کند تیغ‌های خود را به بدن دشمن فرو می‌کند.
آقای زواریی همچنین گفته است که نابینا شدن، مسمومیت و در نهایت تصادف این حیوان با اتومبیل منجر به مرگش شد. هم اکنون هم جسد این پلنگ برای کالبد شکافی و روشن شدن علت اصلی مرگش در اختیار کارشناسان محیط زیست قرار دارد.
شلیک به پلنگ توسط ماموران محیط زیست
سه روز بعد هم رسانه‌های ایران از مرگ یک پلنگ با شلیک ماموران محیط زیست شهرستان دماوند خبر دادند.
گزارش‌ها حاکی از حمله یک قلاده پلنگ به روستای آئینه ورزان آبسرد دماوند و مجروح کردن یکی از اهالی بود.
ماموران اداره حفاظت محیط زیست شهرستان دماوند با اطلاع از این موضوع به همراه رئیس اداره در منطقه مورد نظر حضور پیدا کردند تا با تمهیداتی حیوان را از منطقه دور کنند.
رسول علی اشرفی‌پور، مدیرکل حفاظت محیط زیست استان تهران در توضیح این اتفاق گفت در حین این عملیات پلنگ به‌طور غافلگیرانه رو در روی مامورین قرار گرفت و با حمله به رئیس اداره حفاطت محیط زیست شهرستان دماوند باعث زخمی شدن و جراحت شدید او از ناحیه سر و گردن، کتف و شکستن دندان و دست او شد.
بر این اساس ماموران بعد از حمله پلنگ به سمت حیوان شلیک کرده که به دلیل استفاده از اسلحه جنگی به جای اسلحه بیهوشی پلنگ از پا درآمد.
مدیرکل حفاظت محیط زیست استان تهران دلایل حضور این حیوانات در مجاورت روستاها را دست اندازی به زیستگاه‌های طبیعی و ایجاد ناامنی و سلب آرامش برای حیات وحش و همچنین تخریب شبکه غذایی گونه‌های جانوری عنوان کرد.
چندی پیش معاون سابق محیط طبیعی سازمان محیط زیست ایران گفته بود که سالانه ۱۰ تا ۱۲ پلنگ که در صد نقطه از ایران زندگی می‌کنند به دلایل متعدد کشته می‌شوند. به گفته او بیشتر این کشتارها در مناطق زاگرس‌نشین که زیستگاه اصلی پلنگ ایرانی است گزارش می‌شود.
طبق آمار گروه گربه سانان اتحادیه بین‌المللی حفاظت از طبیعت، نزدیک به ۹۰۰ قلاده گربه‌سان در ایران وجود دارد که به دلیل کشتار پلنگ‌ها این گونه در معرض خطر قرار دارد.
کارشناسان محیط زیست از جمله دلایل کشتار این حیوانات را زندگی سخت در مناطق صعب‌العبور تهدید دام‌ها و نبود برنامه‌های آموزشی از سوی سازمان‌های متولی مانند محیط زیست و آموزش و پرورش می‌دانند.
