محمد خاتمی، رئیسجمهور پیشین، گفته است که به گمان او دشواریهای زندان برای زنان و خانوادههای آنها بیشتر است.
آقای خاتمی، منتقد دولت دهم، در دیدار با عدهای از زنان و مادرانی که فرزندان خود را در حوادث پس از انتخابات ریاست جمهوری دهم ازدست دادند، آنها را «زنان فرهیخته، موثر و فداکار» نامیده است.
رئیس بنیاد باران در این دیدار گفته است که برای آزادی زندانیان و در گام اول آزادی زنان زندانی و تغییر فضا ابراز امیدواری کرده بود که این تغییرات ایجاد نشد.
آقای خاتمی فضای موجود در کشور را موجب «افزایش بدبینی و خشونت از هر طرف» دانسته و گفته است که تغییر این فضا «میتواند همه مردم را در حرکت به سوی آرمانهای انقلاب در کنار هم تشویق کند».
به گفته او اگر نیروها و انرژیهایی که در دو سال گذشته صرف دفع و حذف شده صرف بهبود وضع زندگی مردم و رسیدگی و خدمت به انقلاب و کشور و حرکت در جهت آرمانهای والای ملت میشد، امروز کشور «شاهد میدانداری تندروها و کسانیکه جز به حذف و تخریب نمیاندیشند، نبود.»
آقای خاتمی پیش از این نیز با انتقاد از «جریان انحرافی» دلیل حل نشدن بحران پس از انتخابات را وجود تندروهای انحصارطلبی دانسته که به گفته او «نه تنها اصلاحطلبان را بلکه حتی اصولگرایان را هم از دایره خارج میدانند.»
جریان انحرافی» به اسفندیار رحیممشایی، رئیس دفتر محمود احمدینژاد و همفکران او در دولت آقای احمدینژاد گفته میشود که به گفته منتقدانشان، قصد دارند آقای احمدینژاد را از رهبر ایران و آرمانهای انقلاب دور کنند.
محمد خاتمی نگاه به زندگی و اجتماع در تاریخ را تا امروز «مردانه» دانسته و تاکید کرده است که تا این نگاه عوض نشود نمیتوان منتظر تحولات در عرصههای اقتصادی، معیشتی، حقوقی، قضایی و مدنی بود.
به گفته آقای خاتمی از دیدگاه دین، خدا و پیامبر «مونث و مذکر» وجود ندارد؛ نگاه به زن و مرد «فراجنسیتی» است و در انسانیت زن و مرد یکسان هستند.
رئیسجمهور پیشین که دولت او به دولت اصلاحات شهرت دارد با یادآوری زنانی که در زندان یا حصر بهسر میبرند گفته است: جای این زنان در میان ما و در عرصه اجتماع بسیار خالی است.
پس از انتخابات جنجالبرانگیز ریاست جمهوری دوره دهم که خرداد سال ۸۸ برگزار شد و بزرگترین چالش را برای جمهوری اسلامی رقم زد شماری از زنان فعال، روزنامهنگار و حامی حقوق بشر زندانی شدند و برخی از آنان به زندان قرچک ورامین فرستاده شدند.
چند روز پیش خانوادههای زندانیان زن سیاسی زندان قرچک ورامین با نوشتن نامهای به «کمیسیون حقوق بشر اسلامی،، از وقوع یک «فاجعه انسانی» در این زندان ابراز نگرانی کرده بودند.
همچنین براساس گزارش مستقل دیگری بهاره هدایت، لیلا توسلی، مهدیه گلرو، هنگامه شهیدی و نسرین ستوده از جمله زندانیان سیاسی زندان اوین هستند که به بند قرنطینه این زندان منتقل شدهاند که در آن از حق رفتوآمد و هواخوری محروم هستند.
خانم ستوده، وکیل و فعال حقوق بشر زندانی که دی ماه سال سال ۸۹ به ۱۱ سال زندان، ۲۰ سال محرومیت از وکالت و ۲۰ سال ممنوعیت خروج از ایران محکوم شد، در واکنش به دادگاه رسیدگی به ابطال پروانه وکالت خود گفته است: من بیپروانه وکالت یا با پروانه، به این احکام معترضم. اعتراض به احکام ناعادلانه نیاز به پروانه وکالت ندارد.