پرویز دوایی درباره آخرین اثر خود گفته است که این داستان‌ها از گذشته‌های دورتر و نزدیک‌تر آغاز و به حال و هوای روزهای کهنسالی ختم می‌شوند و شماری از آنها شبیه نامه هستند.

مراسم گرامیداشت پرویز دوایی نویسنده، مترجم و منتقد سینما به همراه رونمایی از مجموعه داستان «امشب در سینما ستاره» آخرین اثر او و با حضور نویسندگان و هنرمندان سینما در فرهنگسرای ارسباران برگزار شد.

مجموعه داستان «امشب در سینما ستاره» شامل 20 داستان کوتاه است که توسط نشر روزنه کار منتشر شده است.

دوایی که خود در این مراسم حضور نداشت، پیش از این درباره آخرین اثر خود گفته بود که این داستان‌ها از گذشته‌های دورتر و نزدیک‌تر آغاز و به حال و هوای روزهای کهنسالی ختم می‌شوند و شماری از آنها شبیه نامه هستند.

در بخش پایانی مراسم، بخش کوتاهی از فیلم تینار (تنهایی بزرگ) ساخته مهدی میری نمایش داده شد.

پرویز دوایی با دیدن فیلم تینار قصد دارد دوباره پس از 34 سال به دنیای نقد نویسی بازگردد.

پرویز دوایی متولد 27 آذر 1314 در تهران است که علاوه بر آثار ترجمه‌ و تالیف در زمینه‌ سینما، مجموعه‌ داستان‌ها‌ و كتاب‌هایی دیگری از جمله مجموعه‌ داستان باغ، بازگشت یكه‌سوار (خاطراتش از كودكی) و ترجمه‌ «بچه‌های هالیوود» (مصاحبه با رابرت پریش، كارگردان آمریكایی) را در کارنامه خود دارد.

پرویز دوایی از نگاه دیگران

پرویز دوایی پس از سال‌ها اقامت مدوام در پراگ پایتخت جمهوری چک، هنوز چنان خاطره‌های کودکی و نوجوانی را با جزئیات آن به یاد می آورد که گویی همه چیز، همین دیروز اتفاق افتاده است.

او پیش‌تر به عنوان منتقد سینما شناخته شده بود و ترجمه‌هایی هم در این زمینه دارد.

گفته می‌شود که دوایی به دلیل فضای سیاسی حاکم بر فرهنگ و هنر که باعث سانسور فیلم‌ها می‌شد، برای همیشه از نوشتن نقد سینمایی صرف نظر کرد.

منتقدان بر این باورند که او با نوشتن نقد سینمایی در مطبوعات از دهه 30 تا اواسط دهه 50، حرکت جدیدی هم در سینمای ایران و شاخه نقد سینمایی، به وجود آورد.

مسعود کیمیایی، کارگردان سینما می‌گوید که او به همراه پرویز دوایی و داریوش مهرجویی در شکل دادن به سینمای نوین ایران سهیم هستند.

علی بهزادی، سردبیر مجله سپید و سیاه هم از همکاری نزدیک به 10 ساله خود با دوایی می‌گوید که نقدهای سینمایی او از روزهای نخست انتشار سپید و سیاه در یک صفحه مانده به آخر مجله منتشر می‌شد.

به گفته احمد‌رضا احمدی، این منتقد قدیمی سینما، به دلیل تسلط کامل به زبان فارسی در بسیاری از نقد‌های سینمایی خود از جمله نقد فیلم سرگیجه هیچکاک، از شعرهای شاعران معاصر مثال آورده است.

احمدی که خود از شاعران معاصر ایران است، یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های دوایی را توانایی او در نامه‌نگاری می‌داند و از نامه‌های او به عنوان میراثی ماندگار برای فرهنگ و حافظه تاریخی ایران یاد می‌کند.