بهنوش شریف که در نیویورک به سلطان زعفران معروف است، در مدت شش سال به سرآشپزهای رستوران‌های معروف نیویورک کمک کرده که فهرست غذاهای‌ خود را با ادویه‌های معطر او تکمیل کنند.

مصرف زعفران به بیش از سه هزار سال پیش بازمی‌گردد و در آن زمان زعفران در مواد غذایی به کار نمی‌رفت بلکه خاصیت رنگ و اثربخشی آن در تقویت جسم مورد توجه پادشاهان روم و مصر بود.

به گفته بهنوش شریف، ایرانی مقیم نیویورک، زعفران واژه‌ای است که در شعر ایرانی نفوذ کرده و صرفا یک ترکیب آشپزی محسوب نمی‌شود، بلکه یک کالای تجاری است.

شریف به آسوشیتدپرس گفت: در سال 1999 پس از آنکه بخشی از تحریم‌های آمریکا علیه ایران در بخش فروش مواد غذایی و دارویی برداشته شد، با استفاده از ارتباط‌های ایرانی و به ویژه فامیلی، وارد تجارت ادویه شده است.

شریف که به سلطان زعفران معروف است، در مدت شش سال به سرآشپزهای رستوران‌های معروف نیویورک کمک کرده که فهرست غذاهای خود را با ادویه‌های معطر او تکمیل کنند.

ادویه‌های جادویی شریف

مسیر ادویه‌های شریف از چین تا ترکیه امتداد دارد. فلفل الپو مخصوص سوریه، تخم کاج هند معروف به چالگوزه، بامیه قرمز لبنان، کندور رومی و خلال شیرین شده پرتقال ایتالیا، در کیسه ادویه‌های خوش رنگ و اشتهاآور او جا دارند.

شریف متولد تهران است و در سال 1981 به آمریکا آمد، اما در آن زمان به هیچ وجه قصد نداشت وارد تجارت ادویه شود.

زمانی که شریف در دانشگاه نیویورک درس می‌خواند بر شعر عرفانی ایرانی متمرکز شد و دراین میان متوجه شد در بخش‌هایی که از غذا نام برده شده به زعفران اشاره شده است. آنگاه تجارت ادویه و زعفران در ذهن او جرقه زد.

شریف می‌گوید: شش سال پیش موفق شد اولین محموله 100 کیلویی زعفران را از شرق ایران دریافت کند و به تدریج با سرآشپزهایی که زعفران او را به قیمت 3 دلار و 15 سنت بابت هرگرم می‌خرند، وارد معامله شده است.

زعفران که نیروی کار زیادی می‌طلبد، یکی از گران‌ترین ادویه‌های جهان است و از 75 هزار گل زعفران کمتر از نیم کیلو زعفران به دست می‌آید.

شریف نام 250 رستوران را در منطقه منهتن نیویورک به عنوان مشتریان خود در وب‌سایت «زعفران کینگ دات کام» ثبت کرده است.

او با دوچرخه خود در بخش غربی نیویورک به رستوران‌ها سر می‌زند و به آنها زعفران و سایر ادویه‌های معطر را عرضه می‌کند.

شریف در یک روز می‌تواند به 12 رستوران برود و بدون هیچ‌گونه آواز یا رقصی، ادویه‌های خود را به سرآشپز نشان می‌دهد و آنها این نوع زعفران را بی‌نظیر می‌دانند.

او در یکی از رستوران‌های معروف به نام پیکولین در منهتن در مورد تاریخچه و و موارد استفاده ترنجبین توضیح می‌دهد که صمغ یک بوته وحشی در بیابان‌های ایران است.

شریف در آشپزخانه این رستوران زنجبیل خشک، انجیر سفید، هل سبز، توت سفید، آلوی ترش و دانه رازیانه از هند را نشان سرآشپز می‌دهد.

در آخر این تاجر ایرانی زعفران، گران‌ترین ادویه خود را رو می کند و سرآشپز درحالی که سرش را تکان می دهد، می گوید: بسیار بسیار خوب است.