انتخابات پارلمان لبنان برخلاف بسیاری از پیش‌بینی‌ها به نفع گروه رقیب حزب‌الله و همپیمانان غرب، آمریکا و عربستان سعودی رقم خورد.
در روزها و شب‌هایی که شاهد رویارویی نامزدهای انتخابات ریاست‌جمهوری بودیم، در آن سوی خاورمیانه در کشور لبنان انتخاباتی برگزار شد که به نفع ایران و سوریه که از حامیان حزب‌الله لبنان هستند، رقم نخورد.
انتخابات پارلمان لبنان برخلاف بسیاری از پیش‌بینی‌ها به نفع گروه رقیب حزب‌الله و همپیمانان غرب، آمریکا و عربستان سعودی رقم خورد.
سیدحسن نصرالله، رهبر حزب‌الله لبنان هم گفت که با پایبندی به شیوه دموکراتیک، نتیجه این انتخابات را می‌پذیرد.
اما در این روزها برخلاف هفته‌ها و ماه‌های پیش، سخنی از حزب‌الله لبنان از سوی مسئولان ایران به‌ویژه شخص احمدی‌نژاد که داعیه سیاست خارجی موفق و همپیمانی با حماس و حزب‌الله و مقاومت در برابر غرب و اسراییل را دارد نمی‌شنویم.
آنچه در این میان ذهن تحلیل‌گران را متوجه خود می‌کند این است که دولت نهم و شخص احمدی‌نژاد که بارها مسایل داخلی کشور را در پشت موضوعات سیاست بین‌الملل پنهان کرده بود، در هیچ از مناظره‌ها و تبلیغات انتخاباتی‌اش اشاره‌ای به این مسایل نکرده است.
به نظر می‌رسد در روزهای منتهی به انتخابات، مردم با وضعیت جدیدی روبه‌رو شده‌اند و بیشتر سخنانی را از رییس‌جمهور کنونی‌شان می‌شنوند که تا چند روز پیش، خبری از آن نبود.
محتوای افشاگری‌های احمدی‌نژاد در مورد برخی ثروت‌اندوزی‌ها، موضوع تازه‌ای برای مردم ایران نیست و بیش از آنکه هدف احمدی‌نژاد را به منظور تبلیغات و رای اندوزی تحقق بخشد، دست‌کم شیوه مناظره نامزدها را به سمت و سوی تازه‌ای برده است.
شجاعت در بیان نقدهای صریح و بدون پرده به سیاست‌‌ها و عملکردهای دولت، دستاوردی است که خود احمدی‌نژاد با بکارگیری تاکتیک نادرست افشاگری، راه را برای آن باز کرد بی‌آنکه متوجه آن باشد که چه نطقه عطفی در تاریخ سیاسی ایران گشوده است.
هرچند ممکن است دور از تصور باشد که در آینده مناظره‌هایی همانند آنچه اکنون از تلویزیون ایران شاهد آن هستیم، پخش شود اما هیچ‌گاه در اذهان مردم فراموش نمی‌شود که می‌شود نقد کرد و سیاست‌‌ها و عملکرد‌ها را به‌چالش کشید بی‌آنکه زمین و آسمان به هم دوخته شود و امنیت ملی به خطر افتد.
