جروم دیوید سالینجر نویسنده معاصر آمریکایی و نویسنده رمان‌ برجسته «ناتور دشت» هفتم بهمن ماه در سن 91 سالگی در خانه خود در ایالت «همپشیر جدید» آمریکا درگذشت.

جروم دیوید سلینجر نویسنده معاصر آمریکایی و نویسنده رمان‌ برجسته «ناتور دشت» هفتم بهمن ماه در سن 91 سالگی در خانه خود در ایالت «همپشیر جدید» آمریکا درگذشت.

جی‌. دی. سلینجر نویسنده منزوی و محبوب آمریکایی که تاثیر بسیاری بر ادبیات معاصر آمریکا پس از سال 1920 داشت توجه منتقدان بسیاری را به خود جلب کرد. از او 10 اثر منتشر شده است.

سلینجر با انتشار رمان «ناتور دشت» که در آن به نقد جامعه مدرن غرب به ویژه آمریکا پرداخته بود به شهرت رسید. «ناتور دشت» در سال 1951 منتشر شد و توسط انتشارات «راندم هاوس» به عنوان شصت و چهارمین رمان برتر قرن بیستم معرفی شد.

این رمان سلینجر در ایران شناخته شد و با استقبال جامعه ادبی و عامه مخاطبان روبه‌رو شد.

این رمان که جامعه‌ای را به تصویر می‌کشید که مردمان آن خود را نماینده نوع بشر، سرمدار علم و هنر جامعه انسانی و معیار اعمال و افکار انسانی می‌دانند مورد استقبال جوانان منتقد به وضعیت اجتماعی آمریکا پس از جنگ جهانی دوم قرار گرفت.

این کتاب در مناطقی از آمریکا کتابی نامناسب و غیراخلاقی خوانده شد و در فهرست کتاب‌های ممنوعه دهه 1990 از سوی انجمن کتابخانه‌های آمریکا قرار گرفت.

«ناتور دشت» به عنوان یکی از پرفروش‌ترین کتاب‌های جهان شناخته می‌شود و گفته می‌شود که سالانه 250 هزار نسخه از آن در سطح جهان به فروش می‌رسد.

الیا کازان کارگردان شناخته شده آمریکایی در سال 1961 پیشنهاد ساخت فیلمی بر اساس این رمان را مطرح کرد اما این پیشنهاد از سوی نگارنده آن سلینجر پذیرفته نشد.

«ناتور دشت» که با ترجمه متفاوت توسط احمد کریمی‌حکاک و محمدعلی نجفی در ایران منتشر شده است پس از سال 84 به دلیل عدم تجدید چاپ کمیاب شد.

محمدعلی نجفی ویرایش جدیدی از این کتاب را در سال 84 توسط نشر نیلا منتشر کرد که در بیست و یکمین نمایشگاه بین‌المللی کتاب معرفی شد.

رمان‌های «فرانی و زویی»، «تیرهای سقف را بالاتر بگذارید نجاران» (همچنین با عنوان «بالابلندتر از هر بلندبالایی»)، «جنگل واژگون» و مجموعه داستان‌های «دلتنگی‌های نقاش خیابان چهل و هشتم»، «هفته‌ای یه بار آدم رو نمی‌کشه»، «نغمه غمگین»، «یادداشت‌های شخصی یک سرباز»، «دختری که می‌شناسم» و «شانزدهم هپ ورث» از این نویسنده به فارسی برگردانده شده است.

داریوش مهرجویی کارگردان سینمای ایران فیلم سینمایی «پری» را با برداشتی آزاد از رمان «فرانی و زویی» سلینجر به تصویر کشید.

مهرجویی در گفت‌وگویی درباره نمایش این فیلم در خارج از ایران گفت: فیلم «پری» قرار بود در نیویورک به نمایش درآید اما وکیل سلینجر پخش‌کننده فیلم را به شکایت تهدید کرد.

به گفته مهرجویی، نیویورک تایمز مطلبی درباره آثار مهرجویی منتشر کرده بود که کنار آن عکس بزرگی از نیکی کریمی در فیلم «پری» چاپ شده و زیر آن نوشته شده بود «برداشتی آزاد از کتاب فرنی و زویی» و همین مطلب موجب شد تا وکیل سلینجر پخش‌کننده را تهدید کند.

جی‌. دی‌. سلینجر در سال 1919 در منهتن نیویورک از پدری یهودی و مادری مسیحی متولد شد و در سال 1938 پس از بازگشت از اروپا در یکی از دانشگاه‌های نیویورک به تحصیل مشغول شد.

اولین داستان سلینجر با نام «جوانان» در سال 1940 در مجله استوری به چاپ رسید و پس از جنگ جهانی دوم در سال 1946 به نوشتن برای مجله نیویورکر به صورت اختصاصی پرداخت.

گفته می‌شود سلینجر در اوج موفقیت خود زندگی در نیویورک را رها کرد و با پناه بردن به ویلایش زندگی در انزوا را انتخاب کرد.

به نظر می‌رسد سلینجر در آخرین سال‌های عمر خود داستان‌های زیادی نوشته اما اجازه انتشار آن‌ها را نداده است.

آخرین اطلاعاتی که از زندگی این نویسنده آمریکایی در دست است، مربوط می‌شود به چاپ کتابی توسط جویس مینارد، دوست‌دختر دوران جوانی او که سال 1998 منتشر شد و جرئیاتی بسیار کم اما ارزشمند از زندگی‌اش را فاش کرد و مثلا فاش کرد که دو رمان تازه از خانواده گلس در کتابخانه شخصی این نویسنده‌ گوشه‌گیر خاک می‌خورد.