رئیس سازمان ورزش شهرداری تهران با اشاره به وجود فقر حرکتی در 62 درصد زنان تهرانی گفت که پوکی استخوان و مشکلات جسمی و روحی در مادران همه اقشار اجتماعی وجود دارد.
رئیس سازمان ورزش شهرداری تهران اعلام کرد که 62 درصد بانوان تهرانی دچار فقر حرکتی هستند.
به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران، ایسنا سید محمد آقامیر روز یکشنبه ششم تیرماه گفت که هنوز مذاکرات سازمان ورزش شهرداری با آموزش و پرورش در مورد ایجاد تست‌های آمادگی جسمانی در مدارس دخترانه که بانوان محلات نیز بتوانند از آن استفاده کنند به توافق جدی نرسیده است.
وی افزود: در هر قشری مادران خانواده دچار پوکی استخوان و مشکلات جسمی و آرامشی هستند که اگر به ورزش بپردازند قطعاً هزینه‌های درمان برای آنها و به طور کلی در جامعه کاهش پیدا خواهد کرد.
فقر حرکتی اصلی‌ترین عامل به وجود آوردن آسیب‌های فیزیولوژیک است که از کودکی تا بلوغ و میانسالی زنان را تهدید می‌کند.
آپارتمان نشینی که مانع تحرک کافی همه کودکان از جمله دختران می‌شود، مسائل فرهنگی و محدودیت امکانات ورزشی در مدارس، دانشگاه‌ها و باشگاه‌های ورزشی از مهمترین دلایل بروز این مشکل در دختران و زنان ایرانی است.
در ایران کودکان دختر معمولا با تحرک کمتری بزرگ می‌شوند، کمتر جست‌وخیز می‌کنند و بازی‌های جسمانی کمتری انجام می‌دهند. این امر در بلندمدت به فقر حرکتی و شکل‌گیری معیوب استخوان‌ها منجر می‌شود و اختلالات مختلف اسکلتی- عضلانی را در بدن به‌وجود می‌آورد.
مشکلات ساختاری و نگرشی دستگاه آموزشی نسبت به ورزش دختران
پایگاه اطلاع‌رسانی سلامت ایران، خرداد ماه امسال در گزارشی اعلام کرد که سرانه فضای ورزشی دختران در مدارس ایران 17 سانتی‌متر و برای پسران 26 سانتی متر است درحالی‌که بر اساس استاندارد بین‌المللی این فضا باید در حدود 250 سانتی‌متر باشد.
بیشتر مدارس در ایران امکانات مطلوبی برای ورزش در اختیار دختران قرار نمی‌دهند و فضای کافی برای ورزش و هواخوری ندارند. گاهی حتی رسیدگی به سایر دروس و تقویت آنها زمان ورزش و تحرک را از کودکان و نوجوانان در مدارس می‌گیرد.
مشکلات اصلی ورزش زنان در کشور
بر اساس گزارشی که خبرگزاری ایسنا در مرداد 88 منتشر کرد، نتایج حاصل از یک نظرسنجی نشان می‌دهد مشکلات اساسی همه‌گیر نشدن ورزش در میان بانوان کشور، ناشی از کمبود فضاهای ورزشی ویژه بانوان، عدم فرهنگ سازی مناسب در این زمینه از سوی مسئولان و رسانه‌های گروهی و کمبود نیروهای کارآزموده و با تجربه در زمینه آموزش رشته‌های مختلف ورزشی به بانوان است. دسترسی نداشتن به فضاهای ورزشی عمومی و گران بودن آنها نیز از دیگر دلایل این مشکل است.
ازسوی دیگر نوع نگرش جامعه که ورزش را عمدتا فعالیتی مردانه می‌داند و تبعیض‌های اجتماعی حاصل که باعث اختصاص دادن مکان‌های ورزشی بیشتر و یا با زمان طولانی‌تر و مناسب‌تر به پسران و مردان می‌شود و همجنین انجام مسابقات بیشتر برای مردان در بخش‌های مختلف اجتماع، این مشکل زنان را پیچیده‌تر کرده است.
بانوانی که در این نظرسنجی شرکت کرده بودند پیشنهادهایی را برای رفع موانع موجود در میان گذاشتند که از آن جمله توجه به ایجاد مکان‌ها و فضاهای ورزشی خاص بانوان، رایگان کردن ورزش‌های همگانی برای بانوان کشور، تربیت مربیان زن در گرایش‌های متنوع ورزش‌های همگانی، فعال‌سازی نقش رسانه‌های گروهی در ارتقای سطح فرهنگ گرایش به ورزش در میان بانوان و برگزاری مسابقات تفریحی ورزشی در میان اقشار مختلف بانوان کشور بود.
اهمیت مبارزه با فقر؛ حرکتی از دید سازمان بهداشت جهانی
سازمان بهداشت جهانی فعالیت جسمانی منظم را عامل مهم در سلامت زنان دانسته و آن را در پیشگیری از بیماری‌هایی موثر می‌داند که منجر به مرگ یا معلولیت زنان در سراسر دنیا می‌شود.
این سازمان، بسیاری از بیماری‌های زنان را ناشی از بی‌تحرکی ارزیابی می‌کند. از جمله مهمترین آنها بیماری‌های قلبی - عروقی است که موجب مرگ یک سوم زنان در تمام دنیا می‌شود.
دیابت هم که بنا بر پیش‌بینی این سازمان تا سال 2025 به دوبرابر میزان کنونی افزایش می‌یابد، یکی دیگر از بیماری‌های بی‌تحرکی است.
آستیوپروسیز یا پوکی استخوان بیماری دیگری است که با فقر حرکتی زنان ارتباط مستقیم دارد؛ بیماری که در آن استخوان‌ها شکننده شده و احتمال شکستن آنها افزایش می‌یابد و در زنان پس از یائسگی بسیار شایع است.
یکی دیگر از بیماری‌هایی که با بی‌تحرکی زنان رابطه مستقیم داردف سرطان پستان است که از جمله شایع‌ترین نوع سرطان در زنان به حساب می‌آید.
از طرف دیگر سازمان بهداشت جهانی تحرک جسمانی را با سلامت روانی بیشتر زنان از جمله کاهش اضطراب، استرس و افسردگی همراه می‌داند و آن را در اعتماد‌به نفس زنان حائز اهمیت ارزیابی می‌کند.
به ویژه این موضوع که افسردگی در زنان کشورهای درحال توسعه و توسعه‌یافته تقریبا دو برابر مردان است، در این زمینه قابل تعمق به نظر می‌رسد.
