کارگردان و یکی از بازیگران فیلم «پله آخر» در یک یادداشت به عدم اکران فیلم خود اعتراض کردند.
خبرگزاری دانشجویان ایران سه‌شنبه پنجم دی ماه یادداشتی از علی مصفا و لیلا حاتمی را منتشر کرد که در آن از وضعیت پیش آمده برای اکران فیلم «پله آخر» انتقاد شده است.
در بخشی از این یادداشت آمده که فیلم «پله آخر» بیش از یک ماه از امکان اکران خود را در اختلاف میان نهادهای مختلف از دست داده است. قرار بود این فیلم، با سرگروهی سینما «آزادی» اکران شود که تاکنون از سوی شورای صنفی نمایش به تعویق افتاده است.
«پله آخر» فیلمی مستقل است که علی مصفا آن را با هزینه شخصی ساخته که برای وی جایزه سیمرغ بلورین بهترین فیلم‌نامه اقتباسی سی‌امین دوره جشنواره فیلم فجر را به ارمغان آورد. لیلا حاتمی نیز به خاطر بازی در این فیلم، جایزه گوی بلورین بهترین بازیگر زن از چهل و هفتمین دوره جشنواره فیلم کارلووی واری را دریافت کرد.
این فیلم قرار بود در گروه سینما آزادی اکران شود، اما به دلیل اختلاف شورای صنفی و حوزه هنری برای این سینما حواله اکران صادر نشده است.
آقای مصفا و خانم حاتمی در یادداشت خود نوشته‌اند: این را نمی‌فهمیم که چطور هزینه این اختلافات و گروکشی‌ها باید بر دوش این فیلم باز شود که نه مانند بسیاری از فیلم‌های موفق تجاری می‌تواند حسرتی بر دل جناح مقابل بنشاند و نه دلگرمی و وابستگی به هیچ نهادی در جناح دیگر جبران زیان و خسارتش را تضمین می‌کند.
به گفته آنها مشکلات رخ داده در روند اکران این فیلم «تاوان و تنبیهی است برای مستقل بودن» فیلمی که به زعم آنها «قربانی زورآزمایی دوستان سابق شده است.»
داستان فیلم «پله آخر» درباره یک ستاره سینما به نام لیلی است که به تازگی شوهرش را از دست داده و سر صحنه فیلمبرداری ناگهان مقابل دوربین خنده‌اش می‌گیرد و از کار باز می‌ماند. هیچ‌کس نمی‌تواند دلیل خنده‌هایش را حدس بزند.
این اتفاق در شرایطی افتاده که در آخرین روزهای شهریور، حوزه هنری سازمان تبلیغات اسلامی رسماً اعلام کرد که «برف روی کاج‌ها» ساخته پیمان معادی، «من همسرش هستم» به کارگردانی مصطفی شایسته، «پل چوبی» ساخته مهدی کرم‌پور، «بی‌خود و بی‌جهت» به کارگردانی عبدالرضا کاهانی، «پذیرایی ساده» ساخته مانی حقیقی و «من مادر هستم» به کارگردانی فریدون جیرانی را در سینماهایش اکران نخواهد کرد.
در واکنش به این اعلام، سازندگان این فیلم‌ها در بیانیه‌ای مشترک عنوان کردند که این شرایط منجر به حذف بخش خصوصی و مرگ سینمای اجتماعی ایران می‌شود. آنها همچنین در بیانیه‌ای که ۲۸ آذر منتشر کردند، تاکید کردند که فقط گفت‌وگوی رودررو و «صادقانه و نه تهدید و تحریم و توطئه پشت درهای بسته» می‌تواند این سوءتفاهم بزرگ سینمای ایران را برطرف کند.
در همین حال، پس از آن که سینما آزادی که متعلق به حوزه هنری است از اکران سه فیلم «من مادر هستم»، «بی‌خود و بی‌جهت» و «پذیرایی ساده» خودداری کرد، شورای صنفی نمایش اعلام کرد که برای سینما آزادی حواله اکران صادر نمی‌کند.
از طرف دیگر، در پی اتفاقات پیش آمده برای سینمای ایران در یک سال گذشته همچون توقف نمایش فیلم‌های «زندگی خصوصی» و «گشت ارشاد» و در روزهای اخیر اعتراض‌ها پیرامون فیلم «من مادر هستم»، مجمع فیلمسازان در بیانیه‌ای هشدار داد که عده‌ای «می‌خواهند جرات فکر کردن را از اهالی سینما بگیرند» و با اشاره به وقایع چندین ماه گذشته، مرگ سینمای ایران را نزدیک دانسته است.
آبان ماه نیز درحالی که قرار بود فیلم «قصه‌ها» ساخته رخشان بنی‌اعتماد در پردیس سینمایی قلهک دیده شود، این برنامه لغو شد. موضوعی که اعتراض خانم بنی‌اعتماد را برانگیخت و در نامه‌ای کوتاه از این موضوع انتقاد کرد.
