مطالعه جدید نشان می‌دهد خواب نیمروز 45 دقیقه‌ای می‌تواند از طریق کاهش استرس، فشار خون افراد را کاهش دهد و برای قلب آن‌ها خوب است.
پژوهشگران این مطالعه که یافته‌های خود را در «مجله بین‌المللی پزشکی رفتاری» منتشر کرده‌اند می‌گویند خواب نیمروز با سرعت بخشیدن به بهبودی قلب و عروق پس از استرس ذهنی باعث کاهش فشار خون شده اما شیوه اثربخشی آن را هنوز کشف نکرده‌اند.
پیشتر دانشمندان با مطالعه روی 39 نفر نشان داده بودند که خواب نیمروز دارای مزیت دیگری نیز هست و آن، افزایش توان مغزی و بازسازی آن است.
امروزه تحقیقات نشان داده که خواب کافی جنبه اساسی در پیشگیری از بیماری‌های مزمن و ارتقای سلامتی دارد و خواب ناکافی با برخی از بیماری‌های مزمن مانند دیابت، بیماری‌های قلبی- عروقی، چاقی و افسردگی همراه است.
از طرف دیگر نخوابیدن کافی منجر به برخی مشکلات ذهنی و روانی می‌شود که از آن جمله می‌توان به کاهش سرعت برخی از واکنش‌های بدن، کاهش قضاوت، کندی عملکرد و حتی خواب‌آلودگی روزانه اشاره کرد که در فعالیت‌های روزمره افراد مشکلات خفیف و شدید ایجاد می‌کند.
پژوهش حاضر روی 85 دانشجوی سالم دانشگاه انجام شده که در آغاز به دو گروه تقسیم شدند.
یک گروه در میانه روز حدود یک ساعت وقت داشتند که بخوابند و گروه دیگر چنین وقتی نداشتند و بنابراین نخوابیدند.
پس از پایان استراحت هر دو گروه تحت یک آزمون استرس ذهنی قرار گرفتند.
به هنگام ارائه آزمون استرس، فشار خون و ضربان نبض افراد در هر دو گروه افزایش یافت اما متوسط میزان فشار خون گروهی که حداقل 45 دقیقه خوابیده بودند پس از آزمون استرس به طور قابل توجهی پایین‌تر از گروهی بود که نخوابیده بودند.
رایان بریندل و سارا کانکلین در کالج آلگنی در پنسیلوانیای آمریکا یافته‌های مطالعه خود را حاکی از آن می‌دانند که خواب نیمروز دارای مزایای قلبی عروقی است و این امر از طریق افزایش سرعت بهبود شرایط قلب و عروق پس از استرس‌های ذهنی بدست می‌آید.
آن‌ها می‌افزایند که به منظور شناخت مکانیزمهای درگیر در رابطه بین خواب نیمروز و سلامتی قلبی عروقی باید تحقیقات بیشتری انجام شود. چنین تحقیقاتی باید به ارزیابی خواب نیمروز به عنوان یک عمل شفادهنده به خصوص در افرادی بپردازد که دارای خطر شناخته‌شده بیماری قلبی – عروقی هستند و یا کسانی که کیفیت خواب آن‌ها، بهینه نیست.
نقش خواب ناکافی در گسترش بیماری‌های مزمن
توجه و علاقه به بررسی نقش خواب در گسترش بیماری‌های مزمن در حال رشد است و تحقیقات مختلف نشان داده‌اند که خواب ناکافی با رشد برخی از بیماری‌های مزمن از جمله دیابت، بیماری قلبی- عروقی، چاقی و افسردگی همراه است.
یافته‌های حاصل از مطالعه بیش از 50 هزار فرد بالغ در آمریکا نشان می‌دهد که خطر بیماری‌های مزمن مانند چاقی، دیابت و فشار خون در افرادی که روزانه کمتر از شش یا بیشتر از نه ساعت می‌خوابند بیشتر است.
در پژوهش دیگری بررسی الگوی خواب 240 نوجوان در پنج تا هفت روز نشان داد نوجوانانی که خواب شبانه آن‌ها کمتر از هشت ساعت است رژیم غذایی چرب‌تری دارند و بنابراین در معرض خطر بیشتر چاقی هستند. یکی از دلایل مطرح شده در این زمینه اشتهای بیشتر به غذاهای چرب در افرادی که خواب کمتری دارند و نیز فرصت خوردن بیشتر در صورت ساعات کمتر خواب است.
انستیتوی ملی بهداشت آمریکا مدت زمان مناسب خواب افراد را وابسته به چند عامل از جمله سن می‌داند. براین اساس در حالی که نوزادان به بیش از 16 ساعت خواب روزانه نیازمندند و 9 ساعت خواب برای نوجوانان لازم است، به نظر می‌رسد بیشتر افراد بالغ نیاز به هفت تا هشت ساعت خواب شبانه دارند.
ضمنا برخی ممکن است کمتر یا بیشتر به خواب نیاز داشته باشند و حتی افراد مسن‌تر احساس کنند کمتر به خواب نیاز دارند. هم‌چنین نیاز به خواب در صورت محرومیت از آن افزایش می‌یابد.
