یافتههای یک پژوهش جدید نشان میدهد که مشکلات خواب زنان اثر منفی در رابطه زناشویی آنها دارد اما مشکلات خواب مردان تغییری در رابطه آنها ایجاد نمیکند.
به گزارش آکادمی پزشکی خواب آمریکا این پژوهش در عین حال نشان میدهد مشکلات خواب مردان تغییری در رابطه آنها ایجاد نمیکند.
این یافتهها که قرار است در نشست بیست و پنجمین سالگرد جوامع خواب آمریکا در ۱۳ ژوئن (۲۳ خرداد) ارائه شود نشان میدهد وقتی زنان شبها دیرتر به خواب میروند، روابط زناشویی خود را روز بعد از آن منفیتر ارزیابی میکنند و شوهران آنها نیز همزمان رابطه زناشویی خود را کمتر مثبت میبینند.
اما در مقابل مشکل خواب در مردان روی گزارش زنان آنها درباره رابطه زناشوییشان در روز بعد اثری ندارد.
خواب به عنوان یکی از حیاتیترین نیازهای انسان روی سلامتی جسمانی و روانی اثرات عمیقی دارد. از آنجا که خواب یک مرحله آسیب پذیر فیزیولوژیک است میتوان تصور کرد که به طور بهینه، خواب زمانی رخ میدهد که فرد به قدر کافی احساس امنیت داشته باشد تا خود را تسلیم آن کند و این احساس امنیت تنها در زمینه خانوادگی و اجتماعی معنا پیدا میکند.
از آنجا که بیشتر افراد بالغ دارای همسر یا شریک زندگی هستند کیفیت روابط نزدیک آنها نیز میتواند در کیفیت خواب آنها تاثیرگذار باشد.
از سوی دیگر مطالعات مختلف نشان میدهد که زنان معمولا دارای مشکلات بیشتری در زمینه خواب هستند؛ مشکلاتی که از جمبه به روابط شخصی و اجتماعی آنها مربوط میشود.
وندی تروکسل، سرپرست پژوهش حاضر و استادیار روانشانسی دانشگاه پتزبورگ که خصوصیات و سلامت روابط زناشویی را مطالعه کرده است، در یکی از مطالعات پیشین خود روی ۳۷۰ زوج با سن متوسط ۵۱ سال یافته بود که وجود رابطه باثبات میان زوجین با کیفیت بهتر خواب و استمرار خواب زنان رابطه مستقیم دارد.
در پژوهشی دیگر که او روی ۱۴۸ زن انجام داد و یافتههای آن در سال ۲۰۰۹ منتشر شد، به این نتیجه رسید که زنانی که از ازدواج خود راضی هستند کمتر از اختلالات خواب گلایه دارند.
بررسی ۳۲ زوج سالم
در پژوهش حاضر، ۳۲ زوج سالم با متوسط سنی ۳۲ سال که دچار هیچ یک از اختلالات پزشکی، روانپزشکی و خواب نبودند، بررسی شدند.
مدت زمان پیش از به خواب رفتن، هوشیاری پس از شروع خواب و طول مدت زمان خواب برای ۱۰ شب، با دستگاهی به نام «اکتی گراف» اندازه گیری شد.
«اکتیگراف» دستگاه کوچکی مانند ساعت است که به دست فرد بسته میشود و الگوی خواب را ثبت میکند و معمولا در اندازه گیری بالینی انواع مشکلات خواب مانند بیخوابی یا پرخوابی استفاده میشود.
در این پژوهش همچنین کیفیت روابط زناشویی با استفاده از یک دفتر الکترونیکی خاطرات به مدت ۱۰ روز ثبت شد. در این دفتر مواردی چون احساس افراد مورد آزمایش از رابطه زناشویی خود مثلا احساس حمایت یا ارزشمند بودن از سوی همسر یا احساس مورد انتقاد قرار گرفتن یا نادیده گرفته شدن از سوی همسر ثبت شد.
تحلیل همزمان ارزیابیهای شخصی و شاخصهای خواب به بررسی ارتباط میان خواب و روابط زناشویی کمک کرد.
دکتر ویندی براکسل، سرپرست مطالعه حاضر در دانشکده پزشکی پتزبورگ در پنسیلوانیای آمریکا درباره این پژوهش گفته است که تاثیر منفی خواب بد شبانه زنان، روی رابطه آنها با شوهرانشان و همچنین روی احساس شوهران درباره رابطه زناشویی با آنها کاملا مستقل از نشانههای احتمالی افسردگی زنان بوده است.
از آنجا که پژوهشگران، رابطه خواب بد شبانه زنان را در ارزیابی افراد از رابطه زناشویی آنها در روز پیش و پس از آن اندازهگیری کرده بودند، نتایج حاکی از آن بود که مشکل خواب شبانه با ارزیابی افراد در روز بعد از آن رابطه بیشتری دارد.
از سوی دیگر مدت خواب شبانه مردانی که رابطه زناشویی خود را بهتر ارزیابی کرده بودند در روز بعد کوتاهتر بود.
پژوهشگران براین باورند که یافتههای حاضر تاثیرات منفی اختلالات خواب مانند بیخوابی را روی روابط زناشویی نشان میدهد و حاکی از آن است که پیامدهای بینفردی خواب و نبود خواب تا چه حد برای افراد اهمیت دارند.