محمود دولت‌آبادی درآستانه هفتاد سالگی با حضور درنمایشگاه پرتره هایش ازتجربه‌های نویسندگی‌اش گفت وفرهنگ ایرانی را متاثراز تفکری خیامی عنوان کرد که پیش ازخیام نیز در ایران رواج داشته است.
محمود دولت‌آبادی درآستانه هفتاد سالگی با حضور درنمایشگاه پرتره هایش از تجربه‌های نویسندگی‌اش گفت و فرهنگ ایرانی را متاثر از «تفکری خیامی» عنوان کرد که پیش از خیام نیز در ایران رواج داشته است.
نمایشگاه «امرداد؛ جاودانگی هفتادمين امرداد ماه محمود دولت‌آبادی» که در برگیرنده 26 پرتره محمود دولت‌آبادی در 30 سال گذشته است و «یارتا یاران» عکاس آنهاست، درگالری شیرین برپا شد.
همزمان با برگزاری این نمایشگاه، میزگردی با حضورمحمود دولت‌آبادی، جواد مجابی، یارتا یاران و اکبر عالمی در گالری شیرین برگزارشد و خالق رمان «کلیدر» به پرسش‌های حاضران پاسخ گفت.
دولت‌آبادی: شرایط انتشارکتاب صوتی کلیدر در ایران وجود ندارد
محمود دولت‌آبادی گفت که سال‌ها پیش رمان کلیدر را با صدای خودم آماده انتشار کرده‌ام اما شرایط اجتماعی و حاکم بر ایران هنوز چنین امکانی را برای من فراهم نکرده است.
این نویسنده هفتاد ساله با بیان این مطلب که یکی ازشیفتگان ایران و ایرانی‌هاست، گفت: مردم ایران بخشی از مردم جهان هستند که وظیفه هنرمندان و نویسندگان این است که حرمت مردم سرزمین خود را حفظ کنند و شرایطی را بوجود بیاورند که درک و فهم مردم را افزایش دهند.
وی در بخش دیگر صحبتهایش با اشاره به تلاش‌های فردی درامر نوشتن اشاره کرد و گفت: زمانی که من نوشتن را آغاز کردم هرگز کسی به من نگفت که چه چیزی را بخوان و چه چیزی را نخوان. من هم امروز نمی توانم به نویسندگان جوان چنین توصیه‌ایی کنم، اگر کسی اهل مطالعه باشد حتما راه خودش را پیدا می‌کند.
به گفته این نویسنده، کتاب «نون نوشتن» بهترین کتابی است که می تواند تجربیات او را در امر نوشتن با مخاطبانش درمیان بگذارد، تجربیاتی که شاید بتواند راه گشای نویسندگان جوان باشد.
دولت‌آبادی در ادامه درباره نگاهش به زن و شخصیت‌های زن داستان‌هایش گفت: من از زمانی که خودم را شناختم، زن را به عنوان مادر، معشوقه، همسایه‌‌ای دستگیر و انسانی زحمت‌کش دوست می‌دارم و هنگام خلق داستان‌هایم نیز هرگز نسبت به این موضوع بی‌توجه نبوده‌ام.
فکر نمی کنم با خلق شخصیت های زن داستان هایم کار خارق العاده ای انجام داده باشم، اگر نویسنده زنی هم چنین برخوردی با شخصیت مرد بکند کار خارق العاده‌ای نکرده است.
مجابی: دولت‌آبادی، شرف قلم ایران است
جواد مجابی هم محمود دولت‌آبادی را شرف قلم ایران خواند که با خلق آثار ارزشمند هویت ایران را حفظ کرده است.
به گفته وی،اگرنویسنده وهنرمندی درآثارش هویت مردمش را حفظ نکند و به آمال و آرزوهای آنها بی توجه باشد، نمی تواند برای جامعه‌اش ارزشمند باشد و در حافظه مردمش جایگاهی نخواهد داشت.
وی درادامه صحبتهایش محمود دولت‌آبادی را درادامه سنت روایت‌گر هزارساله ایرانی خواند که درعین حال که برای مردمش می نویسد، استقلال و هویت خود را حفظ کرده است.
این منتقد ادبی، دولت‌آبادی را نویسنده‌ای آزاد اندیش خواند که هرگز درگیر تله‌های سیاسی نشده است و با نگاه عمیق و دقیقی که دارد توانسته است بیش از سه دهه در ادبیات و هنر ایران حضور چشمگیر داشته باشد و از «اقیلم نویسی» به مرحله‌ای برسد که امروز مخاطب آثار او، مردم جای جای جهان باشند.
معصومانه‌ترین شغل دنیا
محمد محمد علی، دیگر نویسنده ایرانی نیز در این مراسم یکی ازدلایل موفقیت دولت‌آبادی را تلاش او را برای شناساندن هویت ایرانی عنوان کرد.
به گفته وی، دولت‌آبادی نخستین نویسنده ایرانی است که در داستانش باد را محور و شخصیت اصلی قرار داده و درباره ویژگی بادهای ایرانی، کویرها، دشت و جنگل‌های ایرانی و شهرهای ایرانی سخن گفته است.
یارتا یاران نیز که در طول سال‌ها چهره نویسنده نام آشنای ایرانی را در عکس‌هایش به ثبت رسانده، محمود دولت‌آبادی را از نسل دوم نوابغ هنر و فرهنگ ایران دانست و تلاش‌های او را به عنوان یک نویسنده ستود.
به گفته وی نوشتن معصومانه ترین شغل دنیاست و یک نویسنده درمقایسه با سایر هنرمندان خیلی دیر هنرش ارج گذاشته و قدر و منزلت‌اش شناخته میشود.
اکبر عالمی نیز که اجرای این مراسم بزرگداشت محمود دولت‌آبادی را بر عهده داشت، این نویسنده ایران را «یکی از ماناترین نویسندگان ایرانی» خواند که بخش مهمی از تاریخ فرهنگی و اجتماعی ایران را در آثارش ثبت کرده است.
نمایشگاه پرتره‌های محمود دولت‌آبادی تا 15 مردادماه همزمان با روز تولد این نویسنده در گالری شیرین برپاست.
مجابی یکی از سیاست باز ترین نویسنده های ماست,,,,,,,,آقای مانی میشود بگوید که اطلاعات را در باره آقای مجابی از کجا به دست آورده اید؟اگر در اختیار ما هم بگذارید ممنون خواهیم شد،رکسانا
همان بهتر که کسی مثل مجابی در باره ی دولت آبادی این مجیزهای صدتا یک غاز را بگوید، کدام هنردوستی است که سرش به تنش بیارزد و این حرفها را جدی بگیرد؟ از قدیم گفته اند که در و تخته خوب به هم می خورند! مجابی یکی از سیاست باز ترین نویسنده های ماست ، آنوقت برای ما روضه خوانی برای از دست رفتن هنر می کند. این جناب درکش از هنر آنقدر سطحی و سانسورزده و محدود است که برای خودش لیست مقوله های مجاز و غیر مجاز به هنر درست کرده تا هنر “سالم” بماند و خدای نکرده “سیاسی ” نشود تا بلکه انشاءالله آثار “ماندگار” شود. نقدی که بر آثار محصص نوشته، از ضعیف ترین و سیاست بازانه ترین نقدهایی است که از قلم منتقدانی چون وی جاری شده، این جناب بی آنکه شناختی عمیق و همه جانبه از هنر کاریکاتور و طتز-طراحی در سطح جهان داشته باشد، برای خودش در این زمینه هم بریده و دوخته است. با معیارهای مجابی آثار بزرگانی جرج گروتس، باید به سطل آشغال ریخته شود، آثاری که در گالریها و موزه های نقاشی دست به دست می گردد و بجز اینکه ارزش مادی - پولی دارند، در صدر گنجینه های هنری جهان قرار دارند.
نوشتن معصومانه ترین شغل دنیاست.:بسیار زیباست،و به راستی چنین است خصوصاً هنرمندانی که حرمت قلم را همیشه به جا آورده اند،چون آقای دولت آبادی،و محمد علی،و بسیاری دیگر.که همیشه تمرکزشان در محدوده حرمت و حیثیت انسانی بوده راهشان پر رهرو،