عصر روز پنجشنبه 24 بهمن‌ماه، مراسم پایانی هفتمین دوره جایزه صادق هدایت همانند دوره قبل به شکل خصوصی برگزار شد و غلامحسین دهقان با داستان «مرده کشی» تندیس این دوره را به خانه برد.

عصر روز پنجشنبه 24 بهمن‌ماه، مراسم پایانی هفتمین دوره جایزه صادق هدایت همانند دوره قبل به شکل خصوصی برگزار شد و غلامحسین دهقان با داستان «مرده کشی» تندیس این دوره را به خانه برد.

نرگس رستمی با داستان «پير»، شهلا شهابيان با داستان «درد» و محمدمهدی ابراهيمی با داستان «هويت مجهول»، بدون رتبه‌بندی لوح افتخار جايزه‌ را از آن خود کردند.

داوری هفتمین دوره جایزه صادق هدایت را سپيده شاملو، هرمز رحيميان و حسين قديمی برعهده داشتند و بیانبه داوران نیز توسط حسین قدیمی خوانده شد.

در این مراسم جهانگیر هدایت، دبیر جایزه و خسرو سینایی سخن گفتند. همچنین داستان «آبجی خانم» نوشته صادق هدایت توسط ناهید کبیری و حامد سید اجرا شد و سیمین بهبهانی نیز شعری را برای حاضران خواند.

جایی برای مراسم صادق هدایت وجود ندارد

این برای دومین بار است که مراسم پایانی جایزه صادق هدایت به دلیل در اختیار نداشتن مکانی برای برگزاری مراسم به صورت خصوصی برگزار می‌شود، در حالی که پنج دوره این جایزه در خانه هنرمندان ایران برگزار شده است.

به گفته دبیر جایزه صادق هدایت، بخش عمده فرهنگسراها باید به کارهای فرهنگی اختصاص داده شود، اما هیچ‌یک از فرهنگسراها و اماکن فرهنگی شهر بزرگ تهران جایی برای مراسم صادق هدایت که بی‌شک یکی از بزرگ‌ترین نویسندگان زبان فارسی به شمار می‌رود، ندارند.

جهانگیر هدایت می‌گوید: وقتی فضایی وجود ندارد، ما هم مجبور می‌شویم میهمانی دعوت نکنیم و جایزه را به شکل خصوصی برگزار کنیم.

این در حالی‌ است که خانه صادق هدایت به زباله‌دان بیمارستان تبدیل شده است، کتاب‌هایش در ایران اجازه چاپ نمی‌یابند و لوازمش در زیرزمین موزه رضا عباسی خاک می‌خورند.

هفتمین دوره جایزه صادق هدایت

در هفتمین دوره جایزه صادق هدایت 600 داستان کوتاه به دبیرخانه این جایزه ارسال شد و پس از داوری مقدماتی 81 داستان به مرحله دوم راه یافتند.

پس از آن توسط داوران این جایزه 30 داستان برتر انتخاب شدند و در نهایت 10 داستان به مرحله نیمه نهایی راه یافتند که از این میان چهار داستان به عنوان برگزیدگان جایزه انتخاب شدند.

به گفته جهانگیر هدایت، مولف 70 درصد داستان‌های ارسالی به این دوره را مردان تشکیل می‌دادند و برخلاف دوره‌های قبل نویسندگان کم‌تر به داستان اروتیک پرداخته بودند و مضمون داستان این دوره را بیشتر مرگ و نیستی تشکیل داده‌اند.

داستان‌های «برمی‌گردم پشت آن همه كاج» نوشته حسين ايمانيان، «پير» نوشته نرگس رستمی، «داغ سوم» نوشته‌ احمد مشكلاتی، «درد» نوشته شهلا شهابيان، «سوسک» نوشته عليرضا عليان‌نژادی، «سيما» نوشته مهدی صداقت‌پيام، «غارت فاو» نوشته حسن بهرامی، «مرده‌كشی» نوشته غلامحسين دهقان، «همه‌ چشم‌ها را محسور خود كنيد» نوشته سپيده سياوشی و «هويت مجهول» نوشته‌ محمدمهدی ابراهيمی به عنوان 10 داستان راه یافته به مرحله نهایی این جایزه معرفی شده بودند.

خسرو سینایی در مراسم دوره هفتم جایزه هدایت درباره تاثیرپذیری صادق هدایت از دیگر آثار جهان از جمله سمفونی «فانتاستيک» نخستین سمفونی هکتور برلیوز آهنگساز فرانسوی سخن گفت.

در این سمفونی از پنج موومان عشق سخن گفته می‌شود، در یکی از این موومان‌ها معشوق را می‌كشد و در موومان‌ آخر معشوق به زن جادوگر تبديل می‌شود، چيزی كه هدايت در «بوف كور» به آن پرداخته است.

این فیلم‌ساز با اشاره به سخن بسیاری از منتنقدان به این که او در فیلم «گفت‌وگو با سایه»، صادق هدایت را به عنوان کسی که از آثار دیگر هنرمندان کپی‌برداری کرده؛ معرفی نموده است، گفت: من معتقدم هدایت، هنرمندی بوده که به سینما، موسیقی و مطالعه آثار برجسته جهان علاقمند بوده، از این رو خواه و ناخواه از این آثار تاثیر پذیرفته است.