یافتههای حاصل از مطالعه بیش از 50 هزار فرد بالغ در آمریکا نشان میدهد که خطر بیماریهای مزمن مانند چاقی، دیابت و فشار خون در افرادی که روزانه کمتر از شش یا بیشتر از نه ساعت میخوابند بیشتر است.
مطالعه بیش از 56 هزار آمریکایی بالغ نشان میدهد که خواب بیش از حد یا کمتر از حد خطر بروز برخی بیماریهای مزمن را افزایش میدهد.
یافتههای این تحقیق که پیش از انتشار شماره جدید «مجله علوم اجتماعی و پزشکی» به صورت آنلاین در اختیار همگان قرار گرفت، نشان میدهد که خواب بیشتر یا کمتر از حد میتواند خطر بروز بیماریهای مزمن مانند چاقی، دیابت، فشار خون بالا و بیماری قلبی- عروقی را افزایش دهد.
ٱرفیو باکستن، محقق بخش پزشکی خواب در مرکز بریگهام و بیمارستان زنان در بوستون آمریکا که یکی از سرپرستان مطالعه حاضر است گفته است که هفت یا هشت ساعت خواب شبانه برای افراد بالغ میزان بهینه خواب محسوب میشود اما خواب بیشتر یا کمتر از حد خطرات بهداشتی را افزایش میدهد.
باکستن و همکارانش در دانشکده پزشکی هاروارد در آمریکا دادههای حاصل از بیش از 56 هزار فرد بالغ آمریکایی را که در یک بررسی ملی بهداشتی و در مصاحبهای شرکت کرده بودند، تحلیل کردند.
آنها دریافتند که کسانی که شبانه کمتر از شش ساعت یا بیشتر از نه ساعت میخوابند نسبت به کسانی که خواب شبانه آنها بین هفت تا هشت ساعت است با خطر بیشتر بیماریهای مزمن از جمله چاقی، دیابت و فشار خون بالا روبرو هستند.
اریکو مارسلی، پروفسور همکار این مطالعه در دانشکده جامعهشناسی و انستیتوی مطالعات بهداشت اجتماعی و رفتاری در دانشگاه ایالتی سندیاگو در آمریکا در این زمینه گفت که چاقی، دیابت، و بیماریهای قلبی- عروقی از جمله پرخطرترین عوامل مرگ در آمریکا هستند.
به گفته محقق حاضر این یافته جدید پژوهشی تاکید مجدد بر نقش خواب در سلامت انسانها دارد و نشان میدهد که خواب میتواند تاثیری بیشتر از رژیم غذایی و ورزش روی بیماریهای مزمن داشته باشد.
فرض بر آن است که بیماریهای مزمن نقش کلیدی روبه افزایشی در بیماریها و مرگ زودرس دارند، توجه و علاقه به بررسی نقش خواب در گسترش بیماریهای مزمن در حال رشد است.
دیابت
تحقیقات مختلف نشان دادهاند که خواب ناکافی با رشد برخی از بیماریهای مزمن از جمله دیابت، بیماری قلبی- عروقی، چاقی و افسردگی همراه است.
به طور خاص مدت زمان خواب و کیفیت آن به عنوان عوامل پیشبین سطح نوعی از هموگلوبین شناخته شده است که نقش مهمی در کنترل قند خون دارند. تحقیقات جدید نشان میدهد که بهینهکردن مدت زمان خواب و کیفیت آن میتواند وسیله مهمی در کنترل قند خون بدن افراد مبتلا به دیابت نوع دوم باشد.
بیماریهای قلبی- عروقی
یافتهها نشان میدهند که افراد مبتلا به بیماری آپنه که نوعی اختلال خواب است خطر بروز برخی از بیماریهای قلبی- عروقی را افزایش میدهد.
آپنه نوعی اختلال خواب است که به صورت توقفهای کوتاه تنفسی در حین خواب مشخص میشود و افراد مبتلا معمولا از آن آگاه نیستند و تنها در طی روز دچار خستگی زیاد و خوابآلودگی میباشند.
به طور خاص فشار خون، سکته مغزی، بیماری کرونری قلبی و ضربان قلب نامنظم از جمله اختلالاتی هستند که در افراد مبتلا به بیماریهای مرتبط با خواب بیشتر از افرادی یافت میشود که در این زمینه مشکلی ندارند.
در مقابل به نظر میرسد اختلال خواب آپنه و سختشدن رگها دارای زمینه زیستی مشابهی هستند. این زمینه مشترک باعث طرح این ایده شده که این اختلال خواب ممکن است بتواند بیماری قلبیعروقی را پیشبینی کند.
چاقی
مطالعات آزمایشگاهی نشان داده است که مدت زمان کوتاه خواب منجر به تغییرات متابولیکی میشود که با چاقی مرتبط است. مطالعات همهگیرشناسی رابطه بین مدت زمان کوتاه خواب و وزن اضافه بدن را نشان میدهد. نکته مهم اینکه این رابطه در همه گروههای سنی یافته شده است اما در کودکان به طور خاص اعلام شده است.
باور کارشناسان بر این است که خواب در رشد مغزی کودکان و نوجوانان به طور خاص حائز اهمیت است و خواب ناکافی در کوچکترها میتواند اثر معکوس در عملکرد هیپوتالاموس مغز داشته باشد؛ ناحیهای در مغز که مسئول تنظیم اشتها و مصرف انرژی بدن است.
افسردگی
رابطه بین خواب و افسردگی قدری پیچیده است. در حالیکه اختلالات خواب مدت مدیدی است که یکی از مهمترین نشانههای افسردگی محسوب میشود تحقیقات جدید نشان داده است که نشانههای افسردگی میتواند درصورت خواب کافی و درمان مناسب آپنه خواب کاهش پیدا کند.
همین ارتباط دوگانه افسردگی و خواب باعث شده که کارشناسان توصیه کنند که از یک طرف کافیبودن میزان خواب افراد افسرده ارزیابی شود و از طرف دیگر نشانههای افسردگی افراد مبتلا به اختلال خواب زیر نظر قرار گیرد.